سید عمادالدین میرمطهری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سید عمادالدین میرمطهری
رئیس دیوان عالی کشور ایران
دوره مسئولیت
۱۳۴۶ – ۱۳۵۳
پادشاهمحمدرضا شاه پهلوی
پس ازمحمد سروری
پیش ازناصر یگانه
معاون وزارت دادگستری
دوره مسئولیت
۱۳۳۰ – ۱۳۳۴
وزیرسید فخرالدین شادمان
جمال‌الدین اخوی
عبدالعلی لطفی
سناتور
دوره مسئولیت
۱۳۵۲ – ۱۳۵۷
حوزه انتخاباتیتهران (دوره‌های ششم و هفتم)
اطلاعات شخصی
زاده۱۲۷۸
دماوند، ایران
درگذشته۱۳۷۸ (۱۰۰ سال)
تهران، ایران
ملیت ایران
محل تحصیلمدرسهٔ عالی حقوق تهران

سید عمادالدین میرمطهری، (۱۲۷۸ دماوند – ۱۳۷۸ تهران) سناتور و از مقامات بلندپایه قضائی دوران پهلوی بود.

تولد و تحصیلات[ویرایش]

تحصیلاتش را در مکتبخانه و مدارس قدیمه آغاز کرد و در مدارس دارالفنون [۱] و آلیانس ادامه داد. و در سال ۱۲۹۹ به مدرسهٔ عالی حقوق تهران راه یافت و بعد از یک دوره سه ساله لیسانس حقوق را با رتبه یک به پایان رساند.[۲]

فعالیت‌های قضائی و سیاسی[ویرایش]

میرمطهری در سال ۱۳۰۵ [۱] وارد عدلیه شد و مراتب قضائی را از عضویت علی‌البدل در دادگاه شهرستان تا ریاست محکمه بدایت، استیناف، عضویت هیئت تجدیدنظر املاک واگذار شده، ریاست دادگاه اعاده دادرسی املاک اختصاصی و دادیاری و مستشاری و ریاست شعبه در دیوان عالی کشور طی کرد.[۳]

میرمطهری در سال ۱۳۳۰ [۴] معاون وزارت دادگستری و در اواخر دولت سپهبد زاهدی سرپرست این وزارت‌خانه شد. از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۲ رئیس دیوان عالی کشور شد و پس از بازنشستگی در سال ۱۳۵۲ بر کرسی سناتوری انتصابی تهران نشست. بعد از انقلاب در پی دستور شورای انقلاب در خصوص مصادره و قانون ملی کردن بانک‌ها اموالش مصادره شد.

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ عاقلی، باقر (۱۳۸۰). شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران - جلد سوم. تهران: نگاه. ص. ۱۵۸۶.
  2. «سید عمادالدین میرمطهری». دریافت‌شده در ۱۰ مه ۲۰۱۷.
  3. http://jenabevakil.ir/بیوگرافی-سید-عمادالدین-میر-مطهری؛-قاض/. دریافت‌شده در ۱۰ مه ۲۰۱۷. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)[پیوند مرده]
  4. روزنامه اطلاعات - یکشنبه ۲۷ خرداد ۱۳۵۸