سلطانیز

عکس گروهی از گروه «سلطانيز»

سلطانیز (عربي: فرقة سلطانيز) یک گروه موسیقی از ایرانیان بحرین بود که ترانه‌هایی به زبان‌های فارسی بحرینی، اچمی (گویش بستکی) و عربی را منتشر کرده است. این گروه در بحرین با نام «فرقة سلطانیز» شناخته می‌شود. نخستین آلبوم این گروه در سال ۱۹۸۹ و آخرین آلبوم در سال ۲۰۰۳ منتشر شد. خواننده اصلی گروه «احمد سلطان» بود. ترانه بستکی «ناز اَکن ناز اَکن» از محبوبترین ترانه‌های این گروه است. سلطانیز در سال‌های فعالیت خود در تلوزیون بحرین و جشنواره‌های موسیقی روی صحنه رفته است و بر نوازندگان خوانندگان جدید جنوبی ایران تاثیر گذاشته است به همین واسطه از سلطانیز به عنوان یکی از اثرگذارترین بندهای موسیقی جنوبی ایران یاد می‌شود.

اعضای گروه

مدیر گروه سلطانیز عبدالله اسحاق و خواننده اصلی احمد سلطان بود. سایر اعضای گروه سلطانیز به شرح زیر بودند.

• احمد سلطان: کیبورد، خواننده اصلی
• حبیب سلطان: گیتار بیس
• خالد عبدالعزیز: درام – خواننده
• هشام حکیمی: تومبا – خواننده
• یوسف سلطانِ: کرال
• عبدالقادر: پرکاشن
• نبیل قربان: درامز
• غلوم مراد: تومبا (ایشان در سال ۲۰۱۹ درگذشت)
• محمود بهرام: پرکاشن
• عادل عباس: درامز
• احمد جهرمی: درامز
• عباس فواد رامین: کرال
• خالد اسماعیل، جمعان محمد و خالد: مهندس صدا
• سلطان: پرکاشن

آثار

گروه سلطانیز که از فارسی‌زبانان بحرین بودند ترانه‌هایی به زبانهای فارسی و اچومی (با گویش بستکی) و عربی اجرا می‌کردند.

آلبوم	آهنگ های	سال انتشار (میلادی)	زبان
موسم بهار	ای یار ای یار، دشم ماست، موسم بهار، چایی چایی	۱۹۸۹	بستکی
هجران	سالوا، يالوميما، ام الجدائل، نار الشوق، هجران، حلفتك بالله	۱۹۸۹	عربی
خود بدا	اِشو گُلُم، ناز اَکن، دِلبَر، اخ ای دِلُم (ای دِلبرُم)، اسمُش نادانوم، وای وای اومناشا، خود بدا، رَفتَم به باغ	۱۹۹۰	فارسی/بستکی
حبیبه	حبيبه، أشعار الغزل، ودي أقول، بين النجوم، أنا ودي أشوفك، أطفلة الأمس هذه اليوم (فصيح)	۱۹۹۱	عربی
یارم گلن	ای وای دلُم، یارُم گلن، از کنگلی، میگی تاویت (؟)، ناستاران	۱۹۹۴	بستکی
قصه حبی	عيوني، قصة حبي، ديرتي البحرين، جيت أعرف، فدوه، يلي ضوت ناره	۱۹۹۶	عربی
فرقة سلطانيز البحرينية · حفلة العید	خشگل، چای چای، لباتو غانچه	۱۹۹۶	فارسی/بستکی
عروسی بدون توقف	خشگل، لباتو غانچه...	۲۰۰۰	فارسی
اسمحیلی		۲۰۰۳	عربی

متن آهنگهای سلطانیز

موسم بهار

در موسم بهارن دل شاد امنن - دنیا لاله زارن پریزادم امنن (امننگ)

ای یار جان جانیم ا سفر رفتو - عقل و هیش و دینم مو مه سر رفتو

کوش گمپکی شن مو مه سر ناچیت - آموی کمپنی شن بی خبر ناچیت

پشت پاش سفیدن مو سر ناچیت - زنه شه عبدلحمیدن شاو ا در ناچیت

حلوا تک صاحنی (بشقاب) مو م سر ناچیت احمد پاسبان ای شاو ا در ناچیت

شو ا در ناچیت - قلیون بالا چاکن مو مه سر ناچیت

رفتم بباغ

رﻓﺘﻢ ﺑﻪ ﺑﺎغ ﺷﺎﻟﻢ درﻳﺪه - ﻳﺎر ﺟﻮﻣﻪ ﺳﺒﺰ و رﻧﮕﻢ ﭘﺮﻳﺪه

ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻪ داغ دﺳﺘﻢ ﺑﻪ داﻣﺎن - از دوری ﺗﻮ ﮔﺸﺘﻢ ﭘﺮﻳﺸﺎن

ﺗﺎ ﻣﻦ ﺑﺪﻳﺪم ﻣﻮی آن ﻣﺎه - ﭼﻮن ﺣﻠﻘﻪ آن ﮔﺸﺘﻢ ﺧﻤﻴﺪه

ﺑﺮﻳﺪی ز دﺳﺖ آﻟﺎم ﺟﺎﻧﻢ - ﻧﺎدی ﺑﻪ ﻃﺒﻖ آﺧﺮ ﻧﻤﺎﻧﺪه

ﺗﺮﺳﻢ زﻧﻰ آﺗﺶ ﺑﻪ ﺟﺎﻧم - دل ﺑﻪ ﻫﻮاﻳﺖ ﺷﻌﻠﻪ ﻛﺸﻴﺪه

چایی چایی

ای چای چایی، کله م درد اکن - بیچاره چایم، رنگم زرد اکن

سعت چهارن، دروازه محکمن - شمد نیر خان حکیم عالمن

ماشین سرخی، سرخ شیلین - بوئنش سفیدن مر مو ساده ین

سعت چهارن، دیرش بند اکن - شمد نیر خان پول ا بنک اکن

شه عبدالرزاقن، پس شمدا - خجالت اوینن اچیت محله ی برا

شه اسحاق قاضی، مرد ریش سفید - پُسِ اِنده چی نُه مَن چه مویت