سلار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سَلار یکی از امرای خاندان آل مسافر که در حدود طارم امارتی مستقل داشتند .اسفار بن شیرویه ، مردآویج زیاری را در سال ۳۱۶ هجری به طارم فرستاد که از سلار برای اسفار بیعت بگیرد ولی مرداویج که از مظالم اسفار سخت دلتنگ بود محرمانه با سلار مسافری ساخت و در موقعی که اسفار در قزوین انتظار مراجعت او را داشت نامه ای به جمعی از سران سپاهی اسفار که آنها هم از اسفار ناراضی بودند نوشت و اتحاد خود را با سلار مسافری و خیال قیام بر اسفار را به اطلاع آنها رساند

منابع[ویرایش]

تاریخ ایران بعد از اسلام نوشته عباس اقبال آشتیانی