سرو هرزویل

سرو هرزویل
سرو هرزویل، دهه ۱۲۵۰ خورشیدی، در سفرنامه ناصرالدین شاه به فرنگ.
گونه	سرو (ناز)
موقعیت	هرزویل، شمال شرقی منجیل
مختصات	۳۶٫۷۴۶۰۳°شمالی ۴۹٫۴۴۳۵۸°شرقی / 36.74603; 49.44358

سرو هرزویل درختی کهن از نوع سرو ناز (نام علمی Cupressus sempervirens) در شهرک هرزویل و از ۱۳۶۶ یکی از آثار طبیعی ملی ایران و تحت حفاظت سازمان حفاظت محیط زیست است.

این سرو تنومند، با عمری بیش از هزار سال را ساکنان هرزویل «نظرکرده» می‌دانند. پس از زمین‌لرزه رودبار و منجیل در سال ۱۳۶۹ دهکده هرزویل به کنار سرو تاریخی نقل مکان کرده است.

یادکردها

ناصرالدین‌شاه در سفرنامه‌اش به اروپا برای بار دوم از هرزویل یاد کرده است: «در سایه این درخت غول پیکر عصرانه خوردیم و موزیکانت‌ها که در لای شاخ و برگ درخت مخفی شده بودند نغمات دلپذیر نواختند و ما تعجب کردیم». در سفرنامه ناصرخسرو نیز از روستای هرزویل یاد شده است.

نگارخانه

• 
  سرو هرزویل، ۱۳۰۰ خورشیدی، در سفرنامه «موسیو ب. نیکیتین»، کنسول روسیه در تهران
• 
  سرو هرزویل، ۱۳۸۸

جستارهای وابسته

• فهرست کهنسال‌ترین درختان

منابع

• سایت جامع هرزویل
• ایرانی که من شناختم نوشته «ب. نیکیتین» کنسول روس در تهران (در حدود ۱۳۰۰ خورشیدی) ص ۱۵۸ تا ۱۵۹. ناشر: کانون معرفت، تهران ۱۳۲۵
• «سرو هرزویل» میراثی که زیر بار فقر فرهنگی سر خم کرده است
• سرو «هرزویل» یادگار عصر ناصرخسرو در گیلان