سبک زندگی ایرانی-اسلامی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سبک زندگی ایرانی-اسلامی به‌طور کلّی به سبک‌های گوناگون زندگی همهٔ ایرانیان مسلمان گفته می‌شود. از نگاه حاکمیّتِ جمهوری اسلامی ایران، گونه‌ای سبک زندگی است که برپایهٔ آمیختگی دو فرهنگ ایرانی و اسلامی باشد و در واقع، زیستن به خواستِ دیدگاهِ آنان از اسلام، زندگی و ایرانی‌بودن باشد؛ به‌طور ویژه فقه شیعه آن را تبیین می‌کند، از سوی سازمان تبلیغات اسلامی بیان می‌گردد[۱] و به‌طور گسترده در سخن سران سیاسی آن کشور و سیاستمداران فرهنگی مهم انگاشته می‌شود.
شکل‌گیری این سبک از دهه ۱۳۷۰ آغاز شد که برپایهٔ این باور است که «آموزه‌های دینی اسلام بیگانه با سبک زندگی نیست» و «هیچ موضوعی در زندگی وجود ندارد که در دین اسلام نکته و آموزه‌ای در مورد آن نداشته باشد.»[۲] ویژگی‌های این سبک تنها از سوی رسانه‌ها و کتاب‌های حوزوی تعریف شده و بررسی آکادمیک نشده‌است.[۳] در ۱۳۹۳/۰۸/۱۷ به سازمان صدا و سیمای ایران مأموریتی از سوی رهبر معظم ایران، علی خامنه‌ای محول شد که آن را «مأموریت خطیر هدایت و مدیریت فرهنگ و افکار عمومی جامعه به مثابهٔ دانشگاه عمومی، با تکیه بر فعالیت‌ها و برنامه‌های حرفه‌ای پیشرفته و عمیق رسانه‌ای، وظیفه گسترش دین و اخلاق و امید و آگاهی و ترویج سبک زندگی اسلامی- ایرانی در میان آحاد ملّت» تعریف شد.[۴]
رئیس بسیج جامعه زنان ویژگی‌های پایه‌ای این سبک را «رابطه انسان با خود»، «رابطه انسان با خدا» و «رابطه او با مردم» تعریف کرد.[۲] کتاب سبک زندگی پلیس اسلامی ایرانی توسط دکتر محمد عبدالرحیمی عضو هیات علمی دانشگاه علوم انتظامی امین در سال 1396 تالیف شد. این کتاب حاوی مؤلفه ها و شاخص های ایجاد سبک زندگی اسلامی برای پلیس است.

وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ ژوئیه ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۶.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۶.
  3. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۶.
  4. http://farsi.khamenei.ir/newspart-index?tid=2633#52376