ساماپاتی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ساماپاتی (به انگلیسی: samapatti)

ساماپاتی (ساماپاتتی)، حالتی است که در آن درک کننده، درک شونده، و درک یکی می‌شوند. شخص مجذوب در مراقبه که آگاهی از خود (ego) را از دست می‌دهد، و آگاهی روانیش را با دانش عینی یکی می‌بیند، و به این ترتیب دانش ترکیبی خود را فقط به دانش عینی اسم، معنا و صورت تقلیل می‌دهد. چنین حالتی را ساماپاتتی (samapatti) گویند. تمرکز بر اشیاء مجرد را ساویچار (savichar) یا ساماپاتتی (samapatti) [همگونی تجریدی] نام می‌نهند.

ادراک[ویرایش]

یکی شدن دَرک و مُدرِک و مَدرَک را ساماپاتتی (samapatti)گویند.[۱][۲]

منابع[ویرایش]

  1. هاتا یوگا پرادیپیکا، سواتماراما، ترجمه: آناندا جیوتی؛ سوریا ناندا
  2. ref>D E V A T M A S H A K T I، سوامی ویشنو تیرثا ماهاراج، ترجمه، حسین مریدی