پرش به محتوا

دیرین‌شناسی مهره‌داران

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دیرینه شناسان در محل کار دایناسورهای لو هوکو (کوئنکا، اسپانیا)

دیرین‌شناسی مهره‌داران زیرشاخه‌ای از دیرینه‌شناسی است که به دنبال کشف رفتارهای زایشی، تولیدمثل و ریخت‌شناسی جانوران منقرض‌شده با مهره‌ها یا نوتوکورد، از طریق مطالعه بقایای فسیل شده‌است. همچنین سعی می‌شود با استفاده از جدول زمانی تکاملی، جانوران گذشته و خویشاوندان امروزی آنها را به هم متصل کند.[۱][۲][۳]


منابع[ویرایش]

  1. Hackett, S.J. , Kimball, R.T. , Reddy, S. , Bowie, R.C.K. , Braun, E.L. , Braun, M.J. , Chojnowski, J.L. , Cox, W.A. , Han, K-L. , Harshman, J. , Huddleston, C.J. , Marks, B.D. , Miglia, K.J. , Moore, W.S. , Sheldon, F.H. , Steadman, D.W. , Witt, C.C. and Yuri T. (2008) A phylogenomic study of birds reveals their evolutionary history. Science. 320: 1763-1768.
  2. Rudwick, Martin. Georges Cuvier, Fossil Bones, and Geological Catastrophes, (Chicago: Chicago University Press), 1997.
  3. Rice, Howard C, Jr. , "Jefferson's Gift of Fossils to the Museum of Natural History in Paris," Proceedings of the American Philosophical Society, 95 (1958): 597-627.