خزیدن (انسان)
خزیدن یا حرکت چهار دست‌وپا روشی برای حرکت انسان است که از هر چهار اندام استفاده می‌کند. این یکی از نخستین روشهای راه‌رفتن است که توسط نوزادان انسان آموخته شده‌است،[۱] و دارای ویژگی‌های مشابه حرکت چهار دست و پا در سایر نخستی‌ها و در چهارپایان غیرنخستی است.[۲]
چه زمانی خزیدن به کار می‌رود[ویرایش]
خزیدن عمدتاً زمانی استفاده می‌شود که:
- زمانی که فرد به دلیل نوزادی هنوز نمی‌تواند راه برود
- زمانی که شخصی به دلیل ناتوانی، زخم، مریض یا مستی نمی‌تواند راه برود
- در مکان‌های بسیار پست (غارها، زیر میز، در معدن و غیره). گاهی معدنچیان زیرزمینی در طول کار خود نیاز به خزیدن در مسافت‌های طولانی دارند
- هنگام جستجوی چیزی روی زمین
- پایین آمدن روی زمین در باغبانی، برای نگهداری یا سایر اهداف مربوط به کار که نیاز به دسترسی خوب به زمین دارد.
- برای پنهان‌کاری (استتار و سکوت)
- برای کاهش میدان دید
- به عنوان یک تمرین
- به عنوان نشانه تسلیم
- برای اهداف سرگرم‌کننده یا طنز
- در هنگام آتش‌سوزی، ممکن است از خزیدن استفاده شود زیرا هوای نزدیک به زمین راحت‌تر است
انواع خزیدن[ویرایش]
- خزیدن استاندارد
- خزیدن خرسی
- پیاده‌رفتن پل‌مانند
- خزیدن خرچنگی
- خزیدن پلنگی
- خزیدن ببری
منابع[ویرایش]
- ↑ Righetti, Ludovic; Nylén, Anna; Rosander, Kerstin; Ijspeert, Auke Jan (9 February 2015). "Kinematic and Gait Similarities between Crawling Human Infants and Other Quadruped Mammals". Frontiers in Neurology. 6: 17. doi:10.3389/fneur.2015.00017. ISSN 1664-2295. PMC 4321575. PMID 25709597.
- ↑ Patrick Susan K.; Noah J. Adam; Yang Jaynie F. (2009). "Interlimb Coordination in Human Crawling Reveals Similarities in Development and Neural Control With Quadrupeds". Journal of Neurophysiology. 101 (2): 603–613. doi:10.1152/jn.91125.2008. PMC 2657078. PMID 19036860.