پرش به محتوا

ترکیبات آزادکننده کلر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ترکیبات آزادکننده کلر
یکی از ترکیبات مشهور آزادکننده کلر آب ژاول است.
داده‌های بالینی
نام‌های دیگرضد عفونی کننده های آزاد کننده کلر،[۱] ترکیبات پایه کلر، سفید کننده های آزاد کننده کلر، سفید کننده های مبتنی بر کلر
گروه داروییگندزدا
کد ATC

ترکیبات آزادکننده کلر[الف] که به عنوان ترکیبات پایه کلر[ب] نیز شناخته می‌شوند، اصطلاحی است برای توصیف برخی از مواد حاوی کلر که به عنوان ضدعفونی‌کننده و سفیدکننده استفاده می‌شوند. این ترکیبات شامل مواد شیمیایی زیر هستند: سدیم هیپوکلریت (عامل فعال در سفید کنندهکلرامین، هالازون، و سدیم دی‌کلروایزوسیانورات.[۲] این ترکیبات به طور گسترده‌ای برای ضد عفونی آب، تجهیزات پزشکی، سطوح و همچنین مواد سفید کننده پارچه استفاده می‌شوند. وجود مواد آلی می‌تواند اثر آنها را به عنوان ضدعفونی کننده، کم کند.[۳] این مواد به صورت محلول مایع یا پودری هستند که قبل از استفاده با آب مخلوط می‌شوند.[۴]

عوارض جانبی در صورت تماس ممکن است شامل تحریک پوست و سوختگی شیمیایی چشم باشد. همچنین ممکن است باعث خوردگی شوند و بنابراین ممکن است نیاز به شستشو داشته باشند.[۵] ترکیبات اختصاصی این خانواده عبارتند از هیپوکلریت سدیم، مونوکلرامین، هالازون، کلر دی‌اکسید و سدیم دی‌کلروایزوسیانورات.[۲][۶] این ترکیبات در برابر طیف گسترده‌ای از میکروارگانیسم‌ها از جمله اسپورهای باکتریایی موثر هستند.[۷][۸]

ترکیبات آزاد کننده کلر برای اولین بار در حدود سال ۱۷۸۵[۹] به عنوان مواد سفید کننده و در سال ۱۹۱۵[۱۰] به عنوان ضدعفونی‌کننده مورد استفاده قرار گرفتند، این مواد در فهرست داروهای ضروری سازمان جهانی بهداشت قرار دارند[۱۱]و به طور گسترده‌ای در صنایع پزشکی و غذایی استفاده می‌شوند.[۱۲]

یادداشت‌ها[ویرایش]

  1. Chlorine-releasing compounds
  2. chlorine base compounds

همچنین ببینید[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Cheesbrough M (2005). District Laboratory Practice in Tropical Countries (به انگلیسی). Cambridge University Press. p. 68. ISBN 9781139445290.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ {{cite book}}: Empty citation (help)
  3. Hayes R (2013). Food Microbiology and Hygiene (به انگلیسی) (2nd ed.). Springer Science & Business Media. p. 361. ISBN 9781461535461.
  4. World Health Organization (2009). Stuart MC, Kouimtzi M, Hill SR (eds.). WHO Model Formulary 2008. World Health Organization. pp. 323–324. hdl:10665/44053. ISBN 9789241547659.
  5. {{cite book}}: Empty citation (help)
  6. Block SS (2001). Disinfection, Sterilization, and Preservation (به انگلیسی). Lippincott Williams & Wilkins. p. 1082. ISBN 9780683307405.
  7. Block SS (2001). Disinfection, Sterilization, and Preservation (به انگلیسی). Lippincott Williams & Wilkins. p. 1082. ISBN 9780683307405.
  8. Block SS (2001). Disinfection, Sterilization, and Preservation (به انگلیسی). Lippincott Williams & Wilkins. p. 1082. ISBN 9780683307405.
  9. Bartels V (2011). Handbook of Medical Textiles (به انگلیسی). Elsevier. p. 370. ISBN 9780857093691.
  10. Sondossi M (2000). "Biocides". In Alexander M, Bloom BR, Hopwood DA, Hull R, Iglewski B, Laskin AI, Oliver SG, Schaechter M, Summers WC (eds.). Encyclopedia of Microbiology, Four-Volume Set (به انگلیسی) (2 ed.). Academic Press. p. 447. ISBN 9780080548487.
  11. World Health Organization (2019). World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Geneva: World Health Organization. hdl:10665/325771. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.
  12. Block SS (2001). Disinfection, Sterilization, and Preservation (به انگلیسی). Lippincott Williams & Wilkins. p. 1082. ISBN 9780683307405.