تاریخ کیلیکیه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کیلیکیه در دوران باستان
منطقه باستانی آناتولی
ماکنآناتولی جنوبی
ایالت وجود داشت:قرن ۱۶ تا ۱۴ پیش از میلاد (به عنوان کیزوواتنا)
قرون دوازدهم تا هشتم پیش از میلاد (به عنوان تبال، Quwê)
تا سال ۵۴۶ پیش از میلاد
زبانزبان لووی، اکدی، زبان فنیقی، زبان فارسی، ارمنی
پایتخت‌های تاریخیطرسوس
ساتراپکیلیکیه
استان‌های رومکیلیکیا
حوزه۳۲٬۰۰۰ کیلومتر مربع (۱۲٬۳۰۰ مایل مربع)[۱]

تاریخ کیلیکیه (انگلیسی: History of Cilicia), بررسی‌های تاریخی ناحیه‌ای است که یکی از مهم‌ترین مناطق خاورمیانه در طول تاریخ بوده و میزبان تمدن‌های هیتی، رومی، ارمنی و اسلامی بوده‌است، این سرزمین را ارمنستان کوچک نیز خوانده‌اند و از نظر تاریخی بسیاری آن را بخشی از سرزمین شام می‌دانند. کیلیکیه (Cilicia) منطقه‌ای است باستانی در جنوب شرقی آسیای صغیر که تا امتداد ساحل دریای مدیترانه، جنوب کوه‌های توروس، گسترش داشته‌است.

سرزمین کیلیکیه یکی از سکونتگاه‌های کهن بشری است که نام آن در بسیاری از متون مربوط به دورهٔ باستان به ثبت رسیده و به سبب موقعیت حساسش همواره در طول تاریخ مورد توجه فاتحان بوده‌است. ناحیهٔ باستانی کاتائونیا و رود ساروس (رودخانه‌ای بسیار پراهمیت در طول تاریخ)، در این ناحیه قرار دارند.

نبرد ساروس نبردی بود که بین امپراتوری روم شرقی (بیزانس) به فرماندهی هراکلیوس و شاهنشاهی ساسانی به فرماندهی سپهبد شهربراز، در این ناحیه درگرفت.

در دورهٔ سلوکیان اینجا میدان درگیری جانشینان اسکندر بود و سرانجام دولت سلوکی توانست کنترل بخش خاوری کیلیکیه را نگاه‌دارد. در برهه‌ای از تاریخ این ناحیه صحنه قتل‌عام و نسل‌کشی ارمنی‌ها بوده‌است.

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Gill, S N. "Ancient States of Anatolia and Their Size". About.com. Archived from the original on 19 February 2014. Retrieved 17 July 2014.