بروفارومین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بروفارومین
داده‌های بالینی
روش مصرف داروخوراکی
کد ATC
  • None
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
  • (Prescription only)
داده‌های فارماکوکینتیک
پیوند پروتئینی98%
نیمه‌عمر حذف9-14 hours
شناسه‌ها
  • 4-(7-bromo-5-methoxybenzofuran-2-yl)piperidine
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC14H16BrNO2
جرم مولی۳۱۰٫۱۹۱ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • Brc3cc(OC)cc1c3oc(c1)C2CCNCC2
  • InChI=1S/C14H16BrNO2/c1-17-11-6-10-7-13(9-2-4-16-5-3-9)18-14(10)12(15)8-11/h6-9,16H,2-5H2,1H3 ✔Y
  • Key:WZXHSWVDAYOFPE-UHFFFAOYSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

بروفارومین (انگلیسی: Brofaromine) یک مهارکننده برگشت پذیر مونوآمین اکسیداز A (RIMA) است. این ترکیب در درجه اول در درمان افسردگی و اضطراب مورد پژوهش قرار گرفت، اما توسعه آن پیش از عرضه به بازار کنار گذاشته شد.[۱]

بروفارومین همچنین به عنوان یک مهارکننده بازجذب سروتونین عمل می کند و اثرات دارویی دوگانه آن در درمان طیف وسیعی از بیماران افسرده نویدبخش است و در عین حال عوارض جانبی آنتی کولینرژیک کمتری را در مقایسه با داروهای استاندارد قدیمی مانند ضد افسردگی های سه حلقه ای ایجاد می کند.

فارماکولوژی[ویرایش]

بروفارومین یک مهارکننده برگشت پذیر مونوآمین اکسیداز A (RIMA، نوعی مهارکننده مونوآمین اکسیداز (MAOI)) است و بر روی اپی نفرین (آدرنالین)، نوراپی نفرین (نورآدرنالین)، سروتونین و دوپامین اثر می کند. برخلاف MAOIهای استاندارد، عوارض جانبی احتمالی شامل عوارض قلبی عروقی (فشار خون بالا) همراه با انسفالوپاتی، سمیت کبدی یا هیپرترمی نیست.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Lotufo-Neto F, Trivedi M, Thase ME (1999). "Meta-analysis of the reversible inhibitors of monoamine oxidase type A moclobemide and brofaromine for the treatment of depression". Neuropsychopharmacology. 20 (3): 226–47. doi:10.1016/S0893-133X(98)00075-X. PMID 10063483. Free full text

پیوند به بیرون[ویرایش]