برملانوتید

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برملانوتید
داده‌های بالینی
تلفظ‎گوش دهیدi‎/ˌbrɛmɪˈlænətaɪd/‎
نام‌های تجاریVyleesi
نام‌های دیگرPT-141; Rekynda
روش مصرف داروتزریق زیرجلدی[۱]
کد ATC
  • None
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمیSC: ~100%[۱]
پیوند پروتئینی21%[۱]
متابولیسمهیدرولیز پیوند پپتیدs[۱]
نیمه‌عمر حذف2.7 hours[۱]
دفعادرار: ۶۴/۸%
مدفوع: ۲۲/۸%
شناسه‌ها
  • (3S,6S,9R,12S,15S,23S)-15-[(N-Acetyl-L-norleucyl)amino]-9-benzyl-6-{3-[(diaminomethylidene)amino]propyl}-12-(1H-imidazol-5-ylmethyl)-3-(1H-indol-3-ylmethyl)-2,5,8,11,14,17-hexaoxo-1,4,7,10,13,18-hexaazacyclotricosane-23-carboxylic acid
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC۵۰H۶۸N۱۴O۱۰
جرم مولی1025.2 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • O=C(C)N[C@@H](CCCC)C(N[C@@H]1C(N[C@@H](CC2=CNC=N2)C(N[C@H](CC3=CC=CC=C3)C(N[C@@H](CCC/N=C(N)\N)C(N[C@@H](CC4=CNC5C=CC=CC45)C(N[C@@H](CCCCNC(C1)=O)C(O)=O)=O)=O)=O)=O)=O)=O
  • InChI=1S/C50H68N14O10/c1-3-4-16-35(58-29(2)65)43(67)64-41-25-42(66)54-20-11-10-18-37(49(73)74)60-46(70)39(23-31-26-56-34-17-9-8-15-33(31)34)62-44(68)36(19-12-21-55-50(51)52)59-45(69)38(22-30-13-6-5-7-14-30)61-47(71)40(63-48(41)72)24-32-27-53-28-57-32/h5-9,13-15,17,26-28,35-41,56H,3-4,10-12,16,18-25H2,1-2H3,(H,53,57)(H,54,66)(H,58,65)(H,59,69)(H,60,70)(H,61,71)(H,62,68)(H,63,72)(H,64,67)(H,73,74)(H4,51,52,55)/t35-,36-,37-,38+,39-,40-,41-/m0/s1 ✔Y
  • Key:FFHBJDQSGDNCIV-MFVUMRCOSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

برملانوتید(به انگلیسی: Bremelanotide) که با نام تجاری وایلیسی به فروش میرسد، دارویی برای درمان تمایل کم جنسی در زنان است.[۱][۲][۳] این دارو با تزریق زیرپوستی به ران یا شکم تجویز می‌شود.

این دارو یک پپتید است و به عنوان آگونیست گیرنده‌های ملانوکورتین عمل می‌کند.[۱][۳]

سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) این دارو را در ژوئن سال ۲۰۱۹ تأیید کرد.[۲] پیش‌بینی می‌شود آغاز فروش این دارو در سپتامبر سال ۲۰۱۹ با قیمت ۸۹۹ دلار باشد.[۴]

کاربردهای پزشکی[ویرایش]

برملانوتید برای درمان اختلال کم میلی جنسی (HSDD) بکاربرده می‌شود.[۱]

موارد منع مصرف[ویرایش]

به دلیل اثرات آن بر فشار خون (عموماً افزایش موقتی فشار خون سیستولیک به میزان ۶ میلی‌متر جیوه و فشار خون دیاستولیک به میزان ۳ میلی‌متر جیوه)، برملانوتید در افرادی که فشار خون بالا کنترل نشده یا بیماری قلبی-عروقی دارند، منع مصرف دارد.[۱] تا زمانی که برملانوتید بیش از یک بار در روز استفاده نشود ، انتظار نمی‌رود که فشار خون تشدید شود.

عوارض جانبی[ویرایش]

بیشترین عارضه جانبی برملانوتید حالت تهوع (۴۰٫۰٪) است، که برای برخی تحمل ناپذیر باشد.[۱] استفاده از داروهای ضد تهوع (مثلاً اوندانسترون) پیش از تجویز برملانوتید ممکن است به کاهش حالت تهوع یاری کند. عوارض جانبی دیگر ممکن است شامل گرگرفتگی (۳/۲۰ درصد)، واکنش در محل تزریق (۱۳٫۲ درصد)، سردرد (۱۱٫۳ درصد)، استفراغ (۴٫۸ درصد)، سرفه (۳٫۳ درصد)، خستگی (۳٫۲ درصد)، گرگرفتگی (۲٫۷ درصد)، خواب رفتگی (۲٫۶٪)، سرگیجه (۲٫۲٪) و احتقان بینی (2.1%).[۵][۶] تغییر رنگ پوست، به‌طور خاص هیپرپیگمانتاسیون، ممکن است رخ دهد، به خصوص اگر bremelanotide است بیش از ۸ بار در یک ماه استفاده می‌شود. تغییر رنگ ممکن است با متوقف کردن استفاده از برملانوتید برطرف نشود و ممکن است روی صورت، لثه‌ها یا سینه‌ها ایجاد شود. آزمایش در حیوانات، حتی در دوزهای بالا ، نتیجه منفی برملانوتید بر باروری پیدا نکردند.

فعل و انفعالات[ویرایش]

برملانوتید بر خلاف فلیبانسرین (که تعامل آن با الکل مانع اصلی در استفاده از آن است) به‌طور معنی داری با الکل در تعامل نیست.[۷][۸] با این حال، برملانوتید با داروهای خاصی که از طریق دهان مصرف می‌شود، تداخل دارد.چنین پنداشته می شود با کند شدن حرکت معده، برملانوتید سبب کاهش جذب دهانی (دستیابی به فراهمی زیستی) برخی از داروهای خاص مانند نالترکسون و ایندومتاسین می‌شود.[۱]

داروسازی[ویرایش]

داروپویاشناسی[ویرایش]

برملانوتید آگونیست غیر انتخابی از گیرنده‌های ملانوکورتین، MC1 تا MC5 (به استثنای 2MC ، گیرنده آدرنوکورتیکوتروپین است، اما در درجه اول به عنوان آگونیست گیرنده MC3 و MC4 عمل می‌کند.[۹][۵][۱۰]

هنایش دارویی[ویرایش]

فراهمی زیستی قابل دسترسی برملانوتید با تزریق زیر جلدی تقریباً ۱۰۰٪ است.[۱] به دنبال تزریق زیر جلدی برملانوتید، حداکثر میزان پس از حدود یک ساعت رخ می‌دهد، با دامنه ۰٫۵ تا ۱٫۰ ساعت. اتصال پروتئین پلاسمائی برملانوتید ۲۱٪ است. برملانوتید از طریق هیدرولیز پیوندهای پپتیدی آن متابولیزه می شود. نیمه عمر حذف برملانوتید ۲٫۷ است ساعت، با دامنه ۱٫۹ تا ۴٫۰ ساعت. ۶۴٫۸ درصد دفع در ادرار و ۲۲٫۸ درصد در مدفوع است.

فعالیت شیمیایی[ویرایش]

برملانوتید یک آنالوگ حلقوی هکتپپپتید لاکتام حلقوی هورمون تحریک کننده α-ملانوسیت (α-MSH) است.[۶] این توالی اسید آمینه Ac-Nle- cyclo [Asp-His- D -Phe-Arg-Trp-Lys] -OH ,[۱۱] و به عنوان cyclo نیز شناخته می‌شود - [Nle 4 ، Asp 5 ، D -Phe 7 ، Lys 10] α-MSH- (4-10). برملانوتید یک متابولیت فعال ملانوتان II است که فاقد گروه آمید پایانه-C است.[۱۲]

گذشته از ملانوتان II و هورمونهای تحریک کننده ملانوسیت درون زا مانند α-MSH، سایر آنالوگ‌های پپتیدی همان خانواده به عنوان برملانوتید شامل afamelanotide (NDP-α-MSH)، مودیملانوتید، و setmelanotide است.

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰۰ ۱٫۰۱ ۱٫۰۲ ۱٫۰۳ ۱٫۰۴ ۱٫۰۵ ۱٫۰۶ ۱٫۰۷ ۱٫۰۸ ۱٫۰۹ ۱٫۱۰ ۱٫۱۱ "VYLEESI (bremelanotide injection), for subcutaneous use" (PDF). AMAG Pharmaceuticals, Inc.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "Bremelanotide" (به انگلیسی). AdisInsight. Retrieved 6 April 2017.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Kingsberg SA, Clayton AH, Pfaus JG (November 2015). "The Female Sexual Response: Current Models, Neurobiological Underpinnings and Agents Currently Approved or Under Investigation for the Treatment of Hypoactive Sexual Desire Disorder". CNS Drugs. 29 (11): 915–33. doi:10.1007/s40263-015-0288-1. PMID 26519340.
  4. ↑ "Amag's female libido injectable therapy to sell at $899". Reuters (به انگلیسی). 6 August 2019. Retrieved 10 August 2019.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Gelman F, Atrio J (January 2017). "Flibanserin for hypoactive sexual desire disorder: place in therapy". Therapeutic Advances in Chronic Disease. 8 (1): 16–25. doi:10.1177/2040622316679933. PMC 5298357. PMID 28203348.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Belkin ZR, Krapf JM, Goldstein AT (February 2015). "Drugs in early clinical development for the treatment of female sexual dysfunction". Expert Opinion on Investigational Drugs. 24 (2): 159–67. doi:10.1517/13543784.2015.978283. PMID 25376023.
  7. ↑ Garde, Damian (20 June 2019). "Experimental drug for women revives an intense debate on sexual desire". STAT. Retrieved 23 June 2019.
  8. ↑ Clayton AH, Kingsberg SA, Goldstein I (June 2018). "Evaluation and Management of Hypoactive Sexual Desire Disorder". Sexual Medicine. 6 (2): 59–74. doi:10.1016/j.esxm.2018.01.004. PMC 5960024. PMID 29523488.
  9. ↑ King SH, Mayorov AV, Balse-Srinivasan P, Hruby VJ, Vanderah TW, Wessells H (2007). "Melanocortin receptors, melanotropic peptides and penile erection". Current Topics in Medicinal Chemistry. 7 (11): 1098–1106. doi:10.2174/1568026610707011111. PMC 2694735. PMID 17584130.
  10. ↑ Kingsberg SA, Clayton AH, Pfaus JG (November 2015). "The Female Sexual Response: Current Models, Neurobiological Underpinnings and Agents Currently Approved or Under Investigation for the Treatment of Hypoactive Sexual Desire Disorder". CNS Drugs. 29 (11): 915–33. doi:10.1007/s40263-015-0288-1. PMID 26519340.
  11. ↑ "Proposed INN List 95" (PDF). WHO Drug Information. 20 (2): 124. 2006.
  12. ↑ Hadley ME (October 2005). "Discovery that a melanocortin regulates sexual functions in male and female humans". Peptides. 26 (10): 1687–9. doi:10.1016/j.peptides.2005.01.023. PMID 15996790.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=برملانوتید&oldid=39107386»