باشگاه فوتبال زنراب

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
باشگاه فوتبال زنراب
تاریخ بنیان‌گذاری۱۹۶۱
زمینِ بازیوانستد فلتس، فورست گیت،
لندن
مدیرعاملدیو هایلند
لیگلیگ فوتبال نوجوانان اکو
وبگاه

باشگاه فوتبال زنراب (انگلیسی: Senrab F.C.) یک باشگاه فوتبال حاضر در لیگ فوتبال یکشنبه است که در وانستد فلتس در منطقهٔ فارست گیت لندن، انگلستان واقع شده است.[۱][۲] این باشگاه به‌خاطر تعداد بالای بازیکنان حرفه‌ای که در دوران نوجوانی برای این باشگاه بازی می‌کرده‌اند، مورد توجه قرار گرفته است.[۱]

تاریخچه[ویرایش]

این باشگاه نام خود را از خیابان زنراب در استپنی گرفته است؛ بازیکنان باشگاه در مدرسهٔ ماریون ریچاردسون در خیابان زنراب (که نزدیک به خیابان بارنز بوده و در واقع نام آن املای وارونهٔ «بارنز» است)، آموزش دیده‌اند.[۲]

این باشگاه در سال ۱۹۶۱ توسط جیمی تیندال ۱۵ ساله (که بعدها به‌عنوان افسر توسعه جوانان برای وستهام یونایتد مشغول به کار شد) تأسیس شد[۳] و ابتدا با بازی هشت‌نفره می‌پرداخت و سپس در عرض دو سال به بازی‌های ۱۱ نفره رسید. جیسون پسر تیندال، محصول زنراب در دههٔ ۱۹۹۰ بود که با لی بویر در خط هافبک بازی می‌کرد و بعداً به ای‌اف‌سی بورنموث پیوست.[۳] این باشگاه برای شروع سه تیم ۱۱ نفره داشت که همگی در لیگ جوانان ریجنت پارک بازی می‌کردند.[۴] خط مشی استخدام تیندال این بود که فقط بهترین بازیکنان جوان را انتخاب کند، و تصریح می‌کرد که برای بازی برای زنراب، بازیکن باید قبلاً برای منطقه یا شهرستان خود بازی کرده باشد.[۴] در اوایل دههٔ ۱۹۷۰، بازیکنان زنرابی زیادی با چلسی قرارداد بستند که پیرو همین موضوع، بازیکن سابق ری لوینگتون به زنراب لقب «چلسی جونیورز» را داد.[۴] در سال ۱۹۸۰ تیم بزرگسالان زنراب عنوان قهرمانی در دستهٔ دوم لیگ فوتبال یکشنبه هاکنی و لیتون را به دست آورد و به ترفیع دست یافت.

در سال ۲۰۱۴ زنراب در فهرست نهایی جوایز افتخار ورزشی دیلی میرور در ردهٔ تیم محلی سال قرار گرفت.[۵]

بازیکنان سابق[ویرایش]

بازیکنان و مربیان زیر همگی پس از ترک تیم فوتبال زنراب به بازی یا مربیگری در یک باشگاه فوتبال حرفه‌ای مشغول شده‌اند.

بازیکنان[ویرایش]

مربی‌ها[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Holt, Sarah (30 March 2004). "Lessons from Senrab's soccer school". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. Retrieved 15 July 2007.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Alex (4 August 2005). "All Aboard". Londonist. Retrieved 15 July 2007.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ McRae, Donald (28 January 2021). "'You never give up': three generations of footballing Tindalls". Guardian. Retrieved 28 January 2021.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ ۴٫۵ ۴٫۶ ۴٫۷ Nicoli, Luke (August 2005). Sleight, Hugh (ed.). "The Famous Five". FourFourTwo. Teddington: Haymarket (132): 94–97. ISSN 1355-0276.
  5. "Shortlist announced for Daily Mirror and Sport England Pride of Sport Awards". Sport Englant (به انگلیسی). 20 November 2014. Retrieved 25 April 2024.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ Spall, Leo (7 February 2002). "East End academy's crop of stars". London Evening Standard. ES London. Retrieved 5 June 2017.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ "Lee Bowyer's highs and lows | Sport | The Observer". www.theguardian.com.
  8. Dickinson, Matt. "Exclusive: Jermain Defoe wrangle more than child's play" – via www.thetimes.co.uk.
  9. Staff, Agency (21 April 2017). "Ugo Ehiogu tribute: How football has lost a man of true passion". ChronicleLive.
  10. "Academy Squad". Dagenham & Redbridge F.C. Retrieved 10 September 2014.
  11. "Senrab Football Club - Pride of Sport Awards".
  12. Rose, Andy (8 January 2006). "Kid Knight was better than Defoe". Wales on Sunday. Media Wales. Retrieved 5 June 2017.
  13. ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ Wallace, Sam (12 May 2010). "Hodgson holds out for Zamora as Fulham take one final step towards history". independent.co.uk. London: Independent Print. Retrieved 27 August 2010.
  14. Cawley, Richard. "South London Press exclusive interview with Ezri Konsa". South London Press.
  15. The Blue Day Podcast- Episode 46- John Sparrow Interview در یوتیوب
  16. "Carling Cup star scouted in north London". Arsenal.com. Arsenal FC. 23 September 2009. Retrieved 23 September 2009.
  17. Winter, Henry (18 April 2003). "On The Spot: Zamora dreams of joining his peers in the Premiership". Telegraph.co.uk. London: Telegraph Media Group. Retrieved 5 June 2017.

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]