ایوان کنونیانتس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایوان کنونیانتس
زادهٔ۴ ژوئن [سبک قدیمی ۲۲ مه] ۱۹۰۶
شوشی، فرمانداری الیزابت‌پول
درگذشت(۲۱ دسامبر ۱۹۹۰ (۸۴ سال)
مسکو
جایزه(ها)قهرمان کار سوسیالیست
نشان لنین نشان انقلاب اکتبر نشان پرچم سرخ نشان پرچم سرخ کار نشان ستاره سرخ نشان شایستگی نبرد مدال به خاطر پیروزی مقابل آلمان در جنگ بزرگ میهنی (۱۹۴۵–۱۹۴۱)
جایزه لنین جایزه استالین

ایوان کنونیانتس (ارمنی: Իվան Կնունյանց؛ روسی: Иван Людвигович Кнунянц؛ زاده ۴ ژوئن [سبک قدیمی: ۲۲ مه] ۱۹۰۶ - درگشته ۲۱ دسامبر ۱۹۹۰) شیمی‌دان، آکادمیسین آکادمی علوم اتحاد شوروی، سرلشکر و مهندس اهل ارمنستان شوروی بود که به‌طور قابل‌توجهی به پیشرفت شیمی شوروی کمک کرد. وی بیش از ۲۰۰ اختراع دارد که بسیاری از آن‌ها در صنعت اتحاد شوروی مورد استفاده قرار گرفتند.

تحصیلات[ویرایش]

او در سال ۱۹۲۸ از Moscow Bauman Highest Technical School فارغ‌التحصیل شد و شاگرد الکسی چی‌چی‌بابین، رئیس آزمایشگاه شیمی آلی و آنالیز عناصر بود.

دستاوردها[ویرایش]

وی یکی از پیشگامان ساخت پلی‌کاپرولاکتام (موسوم به نایلون ۶)، بنیان‌گذار مدرسه شیمی فلوئوروکربن شوروی، یکی از توسعه‌دهندگان اصلی برنامه جنگ‌افزارهای شیمیایی شوروی و همچنین پدیدآور چند داروی شیمی‌درمانی برای سرطان بود و روش ساخت «۵-هیدروکسی‌پنتات-۲-وان» را از اتیل استات و اتیلن اکساید مطرح و نحوهٔ استفاده از آن را در ساخت صنعتی ویتامین‌های گروه ب پیشنهاد نمود. گروه علمی تحت نظارت او، مواد شیمیایی حاوی فلورینی ساختند که دارای ریشه‌های نیترو، آمینوهیدروکسیل و ایزوکینولین بود.

جوایز[ویرایش]

او همچنین برندهٔ جوایزی همچون جایزه استالین در سال‌های (۱۹۴۳، ۱۹۴۸ و ۱۹۵۰) شده‌است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • [۱] at Avproduction.am بایگانی‌شده در ۶ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine
  • Armenian Soviet Encyclopedia. Vol. 5. Yerevan. p. 497.
  • Այվազյան, Հ. Մ. (2005). Ով ով է. հայեր (կենսագրական հանրագիտարան: Երկու հատորով). Vol. առաջին. Երևան: Հայկական հանրագիտարան հրատ.

پیوند به بیرون[ویرایش]