اکوسیستم ملی نوآوری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در رویکرد تکاملی، بازیگران نظام ملی نوآوری با یکدیگر هم زیستی و هم تکاملی دارند. مفهوم اکو سیستم ملی نوآوری از مباحثی است که در ژاپن مطرح شده و از اوایل دهه ۱۹۷۰ این کشور تلاش کرده تا در سیاست گذاری نوآوری خود اصول آن را به کار گیرد.[۱] دیدگاه اکو سیستم در فضای زیست‌شناسی رشد و نمو یافت و بعدها در تحلیل‌های نظام نوآوری مورد استفاده قرار گرفت. نظریه‌های اکو سیستم در زیست‌شناسی به بررسی همبستگی اجزای طبیعت و آثار فعالیت‌های صنعتی، شهری و کشاورزی بر اکو سیستم می‌پردازند. ویژگی اکو سیستم در سه عامل همزیستی، هم تکاملی و هم سازگاری تعریف می‌شود. «هم تکاملی» نقشی ضروری در پایداری اکو سیستم دارد. مور یکی از اولین پژوهشگرانی بود که از مفهوم اکوسیستم در حوزه کسب و کار بهره برد. میان نقش رقابت در نظام‌های اجتماعی و زیست‌شناسی مقایسه ای انجام داده و بنگاه را به عنوان موجودی زنده در اکو سیستم کسب و کار بررسی کرده‌است.[۲] مطالعات نشان داده که بنگاه‌ها در اکو سیستم کسب و کار حول نوآوری جدید، به منظور پشتیبانی از محصولات جدید و برآورده ساختن نیاز مشتریان، در همکاری و رقابت با یکدیگر، هم تکاملی دارند. رویکرد اکوسیستم صنعتی، نگاهی نظام مند برای فهم تعاملات میان نظام‌های بوم شناسانه و صنعتی است. واتانابه[۳] با استفاده از این رویکرد مطالعاتی در خصوص نظام ملی نوآوری ژاپن انجام داده و تحقیقات مشابهی در آمریکا صورت گرفته‌است. مطابق با این مطالعات، نظام نوآوری ژاپن و نظام ملی نوآوری آمریکا هم زیستی، هم تکاملی و هم سازگاری دارند. واتانابه از این نتیجه‌گیری در سیاست گذاری نوآوری ژاپن استفاده کرده‌است.

منابع[ویرایش]

  1. Fkuda, K. and C. Watanabe, Japanese and US perspectives on the national innovation ecosystems. Technology in Society,2008. 30 P.49-63
  2. Moore, J.F. , Predators and prey: a new ecology of competition. Harvard Business Reveiw, 1993.713: p.75-86
  3. Watanabe, C. , Industrial ecology and Japan's industrial policy, in Industrial ecology, D. Richards and B. fulleton, Editors. 1994, National Academy Press: Washington,DC. p.9-12