پرش به محتوا

امین میلی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
امین میلی
امین میلی مدیرعامل (تلویزیون میدان- آذربایجان)
زادهٔ۱۴ اکتبر ۱۹۷۹
باکو
ملیتجمهوری آذربایجان

امین میلی (انگلیسی: Emin Milli؛ زادهٔ ۱۴ اکتبر ۱۹۷۹) دگراندیش اهل جمهوری آذربایجان است. او یک فعال حقوق بشر است که در تبعید در آلمان زندگی می‌کند. امین علاوه بر این مدیرعامل (تلویزیون میدان- جمهوری آذربایجان) است.

زندگی‌نامه[ویرایش]

میلی متولد باکو، آذربایجان، در ۲۰۰۹ به دلیل دیدگاه‌های انتقادی خود در مورد دولت به مدت دو سال و نیم در زندان بود. وی در نوامبر ۲۰۱۰، پس از گذراندن ۱۶ماه از دوران محکومیت خود، به‌طور مشروط آزاد شد، این موضوع تا حدی به دلیل فشار گسترده بین‌المللی بر دولت آذربایجان بود. میلی طی سالهای ۲۰۰۲–۲۰۰۴، مدیر بنیاد فردریش ابرت بود و همچنین به شورای اروپا دربارهٔ بیش از ۴۰پرونده زندانیان سیاسی در آذربایجان مشاوره داد، که بسیاری از آنها به دنبال فشار شورای اروپا آزاد شدند. قبل از آن، او هماهنگ‌کننده مؤسسه بین‌المللی جمهوریخواه در آذربایجان بود. میلی در دانشکده مطالعات شرقی و آفریقایی دانشگاه لندن تحصیلات خود را به پایان برد، وی پایان‌نامه خود را در مورد رسانه‌های جدید و انقلاب‌های عربی نوشت.[۱]

بازداشت و محاکمه[ویرایش]

در ۸ ژوئیه ۲۰۰۹، امین میلی و عدنان حاجی‌زاده در رستورانی در مرکز شهر باکو مورد تعرض و ضرب و شتم شدید قرار گرفتند.[۲] میلی و حاجی‌زاده هنگامی‌که برای شکایت از این تعرض مراجعه کردند، پلیس عوض رسیدگی آنها را بازداشت کرد و علیه هر دو به اتهام اینکه اوباش هستند پرونده جنایی تشکیل داد.[۳]

در ۱۰ ژوئیه ۲۰۰۹، قاضی رئوف احمدوف از دادگاه منطقه سابیال در باکو هر دو آنها را به مدت دو ماه در بازداشت موقت قرار داد.[۴][۵]

کمیسر فدرال آلمان برای حقوق بشر گونتر نوک در جریان محاکمه آنها در باکو بود و تنها کسی بود که پس از مدتی انتظار برای چند دقیقه امین میلی را ملاقات کرد.[۶] متعاقباً دادگاه عالی تجدیدنظر آنها را نیز رد کرد.[۷]

گزارشگران بدون مرز[۸] و سازمان امنیت و همکاری اروپا[۹]و همچنین اتحادیه اروپا[۱۰] و تعدادی از کشورهای خارجی دستگیری میلی و حاجی زاده را به شدت محکوم کرده‌اند، این در حالی است که این پرونده اعتراض ۱۸نفر را برانگیخت. ازجمله مقامات دانشگاه ریچموند،[۱۱] جایی که عدنان در آنجا تحصیل کرده بود و بریتیش پترولیوم[۱۲] که وی در استخدام آن بود و عفو بین‌الملل او را زندانی عقیدتی نامید.[۱۳]

منابع[ویرایش]

  1. "Emin Milli". The Independent. London. Archived from the original on 25 September 2015. Retrieved 29 December 2012.
  2. Global Voices Online (July 8, 2009).Azerbaijan: Youth activists and bloggers beaten and detained. Retreated on August 10, 2009.
  3. The New York Times (July 14, 2009). "In Azerbaijan, a Donkey Suit Provokes Laughs and, Possibly, Arrests". Retrieved on August 10, 2009.
  4. Reporters Without Borders (11 July 2009). "Two bloggers held on hooliganism charges". Retrieved on August 10, 2009. بایگانی‌شده در ژوئیه ۲۲, ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine
  5. RFE/RL (July 11, 2009). "Azerbaijani Activists Denied Release Before Trial". Retrieved on August 10, 2009
  6. Der Standard (July 11, 2009). "Hier werden Opfer zu Tätern gemacht". Retrieved on August 10, 2009.
  7. Reporters Without Borders (July 20, 2009). "Court confirms pre-trial detention for two bloggers" بایگانی‌شده در ۲۰۰۹-۰۸-۲۷ توسط Wayback Machine. Retrieved on August 10, 2009.
  8. Le Figaro (July 11, 2009). Azerbaïdjan: 2 blogueurs arrêtés (RSF). Retrieved on August 10, 2009
  9. Der Standard (July 15, 2009). "Eine fabrizierte Anklage wegen Rowdytums". Retrieved on August 10, 2009
  10. Reuters (July 20, 2009). EU protests over arrest of bloggers in Azerbaijan بایگانی‌شده در ۲۲ مه ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine. Retrieved on August 10, 2009
  11. Fox News (August 5, 2009). Professors Protest Detention of Bloggers in Azerbaijan. Retrieved on August 10, 2009.
  12. Reuters (July 12, 2009). Azeri blogger detained, oil major presses case. Retrieved on August 10, 2009.
  13. Lisa Schlein (July 9, 2012). "UN says Journalists Need Greater Protection". Voice of America. Retrieved July 9, 2012.