از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
نُه خانوادهٔ اصلی مقامها در تئوری موسیقی معاصر موسیقی عربی [۱] [۲]
خانواده
مقامها
عجم
عجم، عجم عشیران، جهارکاه ، شوقافزا، شوقآرا، طرز جدید، تبریز
سکاه (سهگاه)
سكاه (سکاه ترکی)، هُزام (سکاه عربی)، عراق، سکاه غریب، مُستعار، راحتالارواح، سكاه بلدی، بسته نِکار (بستهنگار )، بسته اصفهان، اوج، مایه
بیاتی
بیاتی، بیاتی شوری (قارجیغار)، بیاتی عربان، بیاتی سلطان، بیاتین، حسینی، حسینی عُشَیران، بیاتی عشیران، بوسلیک عشیران، نَهُفت، محیر، عشاق ترکی، اصفهان، نوا
نهاوند
نهاوند، نهاوند کبیر، نهاوند مُرَصّع (نهاوند سنبله)، بوسلیک، فرحافزا، عشاق مصری، سلطانی یکاه، دلکشیده، محیر بوسلیک، حسینی بوسلیک
راست
راست، ماهور، نِیروز، سوزناک، سوزدلارا (شورک)، کِردان، یکاه (یکگاه)، مجلسافروز، نیشابورک، دلنشین، شرف نما، رهاوی
حجاز
حجاز، حجاز کار، حجاز همایون، حجاز غریب، حجازَین، شدّ عَرَبان (شط عربان)، شهناز، سوز دل، زنجران (زنگوله)، جهارکاه ترکی (چهارگاه ترکی)
صبا
صبا، صبا بوسلیک، صبا زمزم
کُرد
کرد، حجاز کار کرد، لامی، طرز نوین، شوق طرب
نوا اثر
نوا اثر، اثر کرد، نَکریز (نیریز)، حصار، بسندیده (پسندیده)
"Arabic Maqams" . Maqam World. Retrieved 2016-12-31 .
Marcus, Scott Lloyd (1989). Arab Music Theory in the Modern Period . Los Angeles, CA: University of California, Los Angeles. {{cite book }}
: نگهداری CS1: پیشفرض تکرار ref (link )