احمد باطبی
| احمد باطِبی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۴ خرداد ۱۳۵۶ [نیازمند منبع] شیراز، ایران |
| محل زندگی | آمریکا، واشینگتن دی سی |
| ملیت | ایرانی |
| پیشه | عکاس، روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر |
| منصب | سخنگوی مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران |
| همسر(ها) | نازلی سلیقه عراقی |
| والدین | محمد باقر باطبی و مهری کیخسروی |
| وبگاه | |
احمد باطِبی (زادهٔ ۴ خرداد ۱۳۵۶ در شیراز) روزنامه‌نگار، عکاس و فعال حقوق بشر ایرانی مقیم آمریکا است. او یکی از چهار دانشجویی بود که پس از دستگیری در وقایع هجدهٔ تیر ۱۳۷۸ از سوی دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شد. چاپ عکس احمد باطبی درحالیکه پیراهن خونین دانشجوی دیگری را در دست داشت روی جلد مجلهٔ اکونومیست، تصویر او را به نماد مبارزات دانشجویی در ایران بدل کرد.[۱][۲][۳]
دستگیری[ویرایش]
وی در وقایع هجدهٔ تیر ۱۳۷۸ و کوی دانشگاه تهران دستگیر شد و به اتهام اقدام علیه امنیت ملی کشور در کنار سه تن دیگر؛ اکبر محمدی (که همراه با برادرش دستگیر شده بود)، مهرداد لهراسبی و عباس دلدار به اعدام محکوم شد. به گفتهٔ قاضی دادگاه وی با قصد ایجاد تشویش و شوراندن دانشجویان سعی در ایجاد اغتشاش و جو ناسازگاری در دانشگاه را داشت که دستگیر شد.
چندی بعد و تحت فشارهای بین المللی، حکم اعدام باطبی و سه دانشجوی دیگر محکوم به اعدام، به 15 سال حبس تخفیف داده شد.[۴]
این گمان وجود دارد که قرار گرفتن عکس معروف باطبی بر روی جلد مجلهٔ اکونومیست (عکاس:جمشید بایرامی، دبیر گروه عکس روزنامهٔ جامعه)،[۲] نشان می‌داد در تشدید مجازات او تأثیر مهمی داشته‌است. دادسرای انقلاب وعدهٔ آزادی او با قید وثیقه را کان لم یکن تلقی نموده و او را تا انجام تحقیقات بیشتر در بازداشت نگه داشتند.[۵] این تصویر و صدور حکم اعدام باطبی سبب شد تا وی در آن زمان به نماد جنبش دانشجویی ایران بدل گردد.[۳]
دادگاه[ویرایش]
از آنجا که جلسهٔ دادگاه احمد باطبی غیر علنی برگزار شد هیچ‌یک از نشریات نتوانستند گزارشی در اینباره منتشر کرده یا به جزئیات آن دست یابند. وی در نامهای به رئیس قوهٔ قضائیه، جریان یکی از محاکمه‌هایش و محکوم شدن به اعدام را شرح داد.[۶]
شکنجه و زندان[ویرایش]
باطبی در گفتگو با رادیو زمانه گفت که در زندان به دلیل تحمل شکنجه و حبس طولانی سکتهٔ ناقص مغزی کرده و به کما رفته‌است[۷] و همچنین در نامه به رئیس قوهٔ قضاییه ایران نوشت به بیماری‌های مختلف مبتلا گردیده‌است.[۸][۹]
وی در گفتگو با روزنامهٔ هرالد تریبون بین‌المللی دربارهٔ شکنجه‌ها گفت که ۱۷ ماه را در حبس انفرادی همراه شکنجه گذرانده‌است. بازجویان در تلاش بودند تا وی در یک اعتراف ویدئویی بگوید که پیراهن خونین متعلق به همکلاسی دانشجوی وی نبوده و با خون حیوانات رنگ شده‌است.[۱۰]
وی می‌گوید دو بار او را با چشم بسته به پای چوبهٔ دار بردند که یک بار برای ۴۵ دقیقه، طناب دار به گردن او بود و بار دیگر، با چشمان بسته طناب دار به گردنش انداخته و دو نفر دیگر را در کنار او دار زدند.[۱۰] بازجویان با کابل فلزی بیضه‌های او را مضروب کردند، دندان‌هایش را شکستند، سرش را در مدفوعش فرو بردند، دست‌هایش را از پشت می‌بستند و از سقف می‌آویختند، او را محکم به یک صندلی می‌بستند، شب‌های متوالی بیدارش نگاه می‌داشتند و روی بریدگی‌هایش نمک می‌پاشیدند.[۱۰] باطبی می‌گوید برای آنکه دیوانه نشود با بازجویان مقابله می‌کرده‌است.[۱۰]
وی در گفتگو با بخش فارسی صدای آمریکا شکنجه‌های روحی و جسمی‌اش را در زندان تشریح کرد و گفت بر اثر شکنجه‌هایی که بر وی وارد شده بخش راست مغزش متورم گشته‌است. وی همچنین به فشار و تهدید خانواده‌های زندانیان اشاره کرد و هدف از این شکنجه‌ها را اعتراف گرفتن به مسائلی از پیش تعیین شده معرفی کرد.[۱۱]
پزشک معالج وی دکتر حسام فیروزی به دلیل گفتگو با رسانه‌ها دربارهٔ وضعیت وی و بیماری‌هایی که او در زندان بدان‌ها مبتلا شده‌است متهم به تبلیغ علیه نظام و محکوم به یک سال حبس قطعی شد.[۱۲][۱۳]
فشارها به باطبی به حدی بود که حتی خانوادهٔ وی نیز از تعرضات دستگاه اطلاعاتی و قضایی ایران در امان نماندند. از نمونه فشارهای وارد به خانوادهٔ باطبی می‌توان به دستگیری سمیه بینات[۱۴] (همسر وی در زمان دستگیری)[۱۵] و همچنین سانسور همیشگی نام خواهرش ماریا باطبی، قهرمان کاراتهٔ کشور در رسانه‌ها خبر داد.[۱۶][۱۷][۱۸]
پس از ربودن همسر او در گرگان مقام‌های اطلاعاتی او را مجبور کردند در تماسی با خانواده‌اش بگوید که در یک سفر کاری در مشهد است.[نیازمند منبع] احمد باطبی پس از اعلام ربودن بینات دست به اعتصاب غذای خشک در زندان زد و به دلیل وخامت حال به بیمارستان منتقل شد. مأموران از درمان وی در بیمارستان شهدای تجریش جلوگیری کرده و پس از انتقال به بیمارستان امام خمینی، وی را به زندان بازگرداندند. عفو بین‌الملل نیز در بیانیه‌ای شخص علی خامنه‌ای را خطاب قرار داد و لزوم درمان احمد باطبی و آزادی سمیه بینات را به وی گوشزد کرد.[۱۹][۲۰][پیوند مرده]
او پیش از آن نیز به دلیل دیدار با آمبئی لیگابو، گزارشگر حقوق بشر سازمان ملل توسط مأموران ربوده شده بود.[۲۱]
باطبی در مصاحبه با نوشابه امیری (روزنامه‌نگار مقیم پاریس) گفت که تحمل دوران مشقت بار زندان با توصیه‌های عباس امیرانتظام، قدیمی‌ترین زندانی سیاسی نظام جمهوری اسلامی ایران، برای وی ممکن شده‌است. وی یادآور می‌شود عباس امیرانتظام به وی مراجعه می‌کند و درخواست ملاقات می‌کند و در ملاقات‌هایش به باطبی راه کارها و فنونی را برای ادامهٔ زندان می‌آموزد.[نیازمند منبع]
خروج از ایران[ویرایش]
باطبی که یکی از آخرین زندانیان سیاسی وقایع هجدهٔ تیر در زندان‌های جمهوری اسلامی بوده‌است، پس از تحمل ۹ سال زندان از مرخصی استعلاجی خود استفاده کرده و نوروز ۱۳۸۷ ایران را ترک کرد.[۲۲]
وی توسط یکی از رابطان حزب دموکرات کردستان ایران و با کمک اعضای آن توانست از ایران خارج شود. وی می‌گوید که یک بار توسط تیم تروریستی ارسال شده از ایران تهدید شده‌است و پس از چندی وزارت اطلاعات تلفن وی را یافته و توسط یکی از بازجویانش تهدید شد که به ایران بازگردد [۲۳] [۲۴] [۲۵] [۲۶]. این تهدیدات باعث شد که دفتر سازمان ملل در اربیل سریع‌تر امکان خروج و سفر وی را به سوئد ایجاد کرد اما وکیل او توانست امکان سفر او به آمریکا را فراهم کند.[۲۷]
احمد باطبی با وثیقهٔ لطف‌الله میثمی برای مرخصی استعلاجی از زندان خارج شد و سپس گریخت. این وثیقه منزل مسکونی میثمی است. باطبی در پاسخ به منتقدان در مورد وثیقهٔ آزادی خود، گفت تاکنون که نه وثیقه‌ای مصادره شده و نه کسی حتی تهدید به توقیف آن کرده‌است. مناسبات من با آقای میثمی به خودمان مربوط است و من تدبیری هم اندیشیده‌ام که اگر مسئله‌ای متوجه ایشان شد، آن را حل کنم.[۲۸][۲۹][۳۰]
فعالیت‌های رسانه‌ای[ویرایش]
احمد باطبی از سال ۱۳۷۷ با نشریات دانشجویی فعالیت رسانه‌ای خود را آغاز کرد و در دوران مرخصی در سال‌های زندان نیز با نامهای مستعار گوناگون مانند الهام اویسی، الف-ب و طیب احمدی[۳۱] با نشریات و تارنماهای بخارا، روزآنلاین، رادیو زمانه و … به عنوان عکاس و روزنامه‌نگار همکاری داشته‌است.
او همچنین از سال ۲۰۰۸ با بخش فارسی صدای آمریکا همکاری داشت ولی در اکتبر ۲۰۱۱ و در پی اعمال سیاست‌ها از سوی رامین عسگرد، رئیس بخش فارسی صدای آمریکا همکاری او به همراه سه نفر دیگر از برنامه‌سازان مطرح این رسانه خاتمه داده شد. این اقدام رامین عسگرد با واکنش‌های فراوانی از سوی مخاطبان صدای آمریکا مواجه شد.[۳۲] اما مدت کوتاهی پس از این اقدام، در تاریخ ۳۰ دسامبر ۲۰۱۱، احمد باطبی و کوروش صحتی از نو توسط صدای آمریکا دعوت به کار شدند.[۳۳] احمد باطبی هم‌اکنون به عنوان خبرنگار، نویسنده و تهیه‌کنندهٔ خبرهای مربوط به داخل ایران، در بخش فارسی صدای آمریکا (PNN) مشغول به کار است.[۳۴]
در سال ۱۳۸۷ صدور کارت خبرنگاری برای احمد باطبی جهت پوشش حضور محمود احمدی‌نژاد در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک مورد انتقاد رسانه‌های محافظه‌کار در ایران از جمله خبرگزاری فارس قرار گرفت.[۲۷] نهایتاً از حضور وی در مجمع و نشست مطبوعاتی جلوگیری به عمل آمد. وی اکنون به‌طور عمده در زمینه‌های حقوق بشر و فرهنگی با وبگاه روزآنلاین همکاری دارد.
فعالیت حقوق بشری[ویرایش]
احمد باطبی پیش از خروج از ایران در سال ۲۰۰۸ میلادی، به همراه برخی از دانشجویان زندانی و زندانیان سیاسی معتقد به فعالیت حقوق بشری همچون کیوان رفیعی، سازمان حقوق بشری را به نام مجموعهٔ فعالان حقوق بشر در ایران بنیانگذاری کرد.
مجموعهٔ فعالان حقوق بشر در ایران در ۲۰۰۹ میلادی در ایالات متحدهٔ آمریکا به عنوان یک سازمان حقوق بشری غیرانتفاعی به ثبت رسید.[۳۵]
.jpg)
مجموعهٔ فعالان حقوق بشر در ایران بارها از سوی نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران مورد حمله قرار گرفته و اعضای آن دستگیر و در فضای اینترنت نیز وبسایت‌های وابسته به آن به عنوان خروجی این سازمان مورد تخریب قرار گرفت.[۳۶][۳۷][۳۸]
نهادهای امنیتی ایران با ساختن برنامه‌های متعدد تلویزیونی این مجموعه را به وابستگی به نهادهای امنیتی کشورهای غربی متهم کرده و تهدید کردند که از راه پلیس بین‌المللی اینتر پل، احمد باطبی و کیوان رفیعی را به عنوان رهبران این سازمان مورد پیگرد بین‌المللی قرار خواهند داد.[۳۹][۴۰][۴۱][۴۲]
احمد باطبی هم‌اکنون مسئولیت تشکیلات برون‌مرزی و سخنگویی «مجموعهٔ فعالان حقوق بشر در ایران» را بر عهده دارد.[۴۳] احمد باطبی در سال‌های اخیر با همین عنوان در همایش‌های جهانی شرکت کرده و گزارش‌های مربوط به وضعیت حقوق بشر ایران را به نمایندگی از مجموعهٔ فعالان حقوق بشر در ایران ارائه کرده‌است.[۴۴][۴۵][۴۶]
باطبی اکنون نقش سخنگوی برون مرزی مجموعهٔ فعالان حقوق بشر در ایران را ایفا می‌کند و از زمان اقامت در ایالات متحده بارها با این عنوان در میزگردهای تلویزیون فارسی صدای آمریکا شرکت کرده‌است.[۴۷]
لابی‌گری در آمریکا[ویرایش]
باطبی از جمله ایرانیانی است که در ایالات متحده در خصوص مقولهٔ حقوق بشر در ایران به لابی‌گری با دولت آمریکا پرداخت. او یکی از سخنرانان ویژهٔ فراخوان وزارت خارجهٔ آمریکا برای حمایت از حقوق بشر در ایران بود.[۴۸][۴۹]
باطبی در سال ۲۰۱۹ با دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا و مایک پنس معاون او دیدار و دربارهٔ پاکسازی رسانه‌های فارسی‌زبان از چهره‌های نزدیک به حکومت ایران، حمایت عملی از مخالفان جمهوری اسلامی، برخورد با لابی حکومت ایران در آمریکا و آقازاده‌های دوپاسپورتی صحبت کرد.[۵۰][۵۱][۵۲] دونالد ترامپ و بانوی اول آمریکا ملانیا ترامپ در همین سال از باطبی به دلیل تلاش‌های او برای آزادی و دمکراسی در ایران به صورت رسمی تقدیر کردند.[۵۳][۵۴]
باطبی دسامبر سال ۲۰۱۹ نیز طی یک سخنرانی در همایش ویژهٔ حقوق بشر به میزبانی وزارت امور خارجهٔ ایالات متحدهٔ آمریکا، با اشاره به بحث صدور ارزش‌های انقلاب به عنوان یکی از وظایفی که حکومت ایران برای خود تعریف کرده، از کتاب تحریرالوسیله نوشتهٔ خمینی رونمایی کرد و از مورگان اورتگس، سخنگوی وزارت خارجه و مجری مراسم خواست تا مسئله دوازه از بخش نکاح این کتاب، با موضوع لذت‌جویی جنسی از کودکان را برای حاضران در مراسم روخوانی کند. واکنش خانم اورتگس و امتناع او از خواندن این بخش، پس از آگاهی از محتوی آن توجه بسیاری را به خود جلب کرد.[۵۵][۵۶][۵۷]
برنامهٔ جامع اقدام مشترک[ویرایش]
برخی اقدامات باطبی، نظیر حضور او در فیلم تبلیغاتی سال ۲۰۱۵ کمیتهٔ روابط عمومی آمریکا و اسرائیل (آیپک) در خصوص توافق هسته‌ای،[۵۸] یا امضاء نامهٔ هشداردهنده دربارهٔ عواقب پذیرش برجام[۵۹] را نشانهٔ مخالفت باطبی با برنامهٔ جامع اقدام مشترک تلقی می‌کنند، اما باطبی تاکنون به صراحت با برجام مخالفت نکرده و می‌گوید که این توافق را مشروط بر تحت‌الشعاع قرار ندادن مقولهٔ نقض حقوق بشر در ایران قبول دارد.[۶۰] باطبی در سال ۲۰۱۶، از امضاکنندگان نامهای به دونالد ترامپ بود که برجام را فاجعه‌بار خوانده‌است.[۶۱][۶۲] در این نامه از رئیس‌جمهور منتخب آمریکا خواسته شد که تحریم‌ها علیه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نهادهای زیرنظر خامنه‌ای شدت یابد.[۶۳][۶۴]
سفر صلح به اسرائیل[ویرایش]
احمد باطبی عضو گروهی از ایرانیان غیر یهودی بود که ماه ژوئیه سال ۲۰۲۱، برای اولین بار پس از انقلاب ۱۳۵۷ به صورت خودخواسته و علنی به اسرائیل سفر کردند. [۶۵] این گروه در سفر خود از اورشلیم، تل‌آویو، بلندی‌های جولان و مراکز نظامی و صنعتی اسرائیل بازدید کرده و با مقامات دولت، چهره‌های اجتماعی و شهروندان اسرائیلی دیدار و گفتگو کردند. [۶۶] باطبی هدف از این سفر را ایجاد پل دوستی بین دو ملت ایران و اسرائیل عنوان کرده [۶۷] و از مردم اسرائیل خواست که اقدامات خصمانه جمهوری اسلامی را به پای ملت ایران ننویسند و حساب مردم را از رژیم ایران جدا کنند. او خطاب به مردم اسرائیل گفت که ما مردم ایران دشمن شما نیستم. [۶۸]
تحصیلات[ویرایش]
باطبی پس از دستگیری و محکومیت به حبس طولانی مدت امکان ادامه تحصیل در رشته فیلم‌سازی را نیافت. او در زندان در مقطع لیسانس رشته جامعه‌شناسی دانشگاه پیام نور شرکت کرد. باطبی در آمریکا موفق به اتمام دوره کارشناسی ارشد در رشته ضمانت داده و امنیت اطلاعات شده و تحصلات خود را تا مقطع دکترا، در رشته امنیت سایبری ادامه داد. [۶۹] [۷۰]
بازتاب[ویرایش]
- روزنامهٔ کیهان در خبری با عنوان «وقتی حقوق بگیران سیا، در ایران یکدیگر را لو می‌دهند» مدعی شد که دکتر حسام فیروزی به دلیل مسائل مالی از احمد باطبی شکایت کرده‌است. البته دکتر فیروزی با انتشار بیانیه‌ای خبرسازی کیهان را قویا تکذیب کرد و خواستار چاپ جوابیه در کیهان طبق قانون مطبوعات شد.[۷۱]
- مجلهٔ اکونومیست که در جریان وقایع ۱۸ تیر تصویر باطبی را در صفحهٔ اول خود منتشر کرده بود، مجدداً پس از خروج وی از ایران عکس او را در صفحهٔ اول قرار داد و در مقاله‌ای با عنوان «سکوت بیشتر نه» به بررسی وضعیت مبارزات دانشجویی در ایران پرداخت.[۷۲]
- پژمان اکبرزاده در ۳۰ اوت ۲۰۰۸ در دانشگاه کلن در آلمان کنسرتی اجرا و آن را به احمد باطبی تقدیم کرد.[۷۳] کنسرت حاشیه‌هایی را نیز در پی داشت.[۷۴]
پانویس[ویرایش]
- ↑ "چون مردگان در تابوت‌شان: شکنجه، حبس و فرونشاندن دگراندیشان در ایران؛ (بخش ۶. دانشجویان)" (به انگلیسی). دیدبان حقوق بشر. ۷ ژوئن ۲۰۰۴.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ لحظۀ اوج احساس؛ مهم‌ترین لحظه/مصاحبۀ احمد باطبی با جمشید بایرامی بایگانی‌شده در ۱۶ مه ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine (روزآنلاین ۲۴ دی ۱۳۸۶)
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ «همسر زندانی سیاسی را که ربوده شده آزاد کنید». دیده‌بان حقوق بشر. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ ژوئن ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۶ مهٔ ۲۰۰۷.
- ↑ کوی دانشگاه؛ یک پرونده، چند دادگاه(بی‌بی‌سی فارسی، ۷ ژوئیهٔ ۲۰۰۴)
- ↑ وی بعدها پس از فرار به آمریکا در پی ادامۀ مبارزاتش بر ضد نظام ایران عنوان نمود: قرار بود در هفتۀ اول بعد از بازداشت، با اخذ وثیقه آزاد شوم ولی بلافاصله پس از چاپ عکس من در مجلۀ اکونومیست، آزادی من لغو شد بایگانی‌شده در ۱۳ ژوئیه ۲۰۰۱ توسط Wayback Machine (بی‌بی‌سی فارسی، ۰۹/۰۷/۲۰۰۱)
- ↑ نامه به رئیس قوهٔ قضاییه بایگانی‌شده در ۲۰۰۸-۰۵-۱۶ توسط Wayback Machine (نامهٔ احمد باطبی به رئیس قوهٔ قضائیه)
- ↑ باطبی: «طناب دار ۴۵ دقیقه روی گردنم بود» (رادیو زمانه، ۵ مرداد ۱۳۸۷)
- ↑ آن‌ها سرم را در گنداب توالت فروکردند/نامه احمد باطبی به رئیس قوه قضاییه (بنیاد عبدالرحمن برومند، ۴ فروردین ۱۳۷۹)
- ↑ شهرام جزایری و احمد باطبی بایگانی‌شده در ۳۱ مه ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine (سایت محمد ابطحی، ۳ اسفند ۱۳۸۵)
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ ۱۰٫۳ A dissident's epic escape from Iran to the U.S. (روزنامهٔ هرالد تریبون July 13, 2008)
- ↑ فعال جنبش دانشجویی شرایط زندان و شکنجه را تشریح کرد (صدای آمریکا)
- ↑ به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل، مصاحبه با دکتر حسام فیروزی بایگانی‌شده در ۱۶ مه ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine (خبرنامهٔ امیر کبیر، ۲۱ دی ۱۳۸۱)
- ↑ پزشک احمد باطبی در راه زندان بایگانی‌شده در ۱۲ مه ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine (روزآنلاین، ۹ دی ۱۳۸۶)
- ↑ همسر احمد باطبی 'ربوده شد' (بی‌بی‌سی فارسی، ۳ اسفند ۱۳۸۵)
- ↑ گفتگو از فریبا صحرایی (۱۶ ژوئیه ۲۰۰۸). «احمد باطبی به پرسش‌های شما پاسخ داد». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۲۰ اوت ۲۰۰۸.
- ↑ شوتوکان، دوم در مسابقات بین‌المللی کرۀ جنوبی[پیوند مرده] (وبسایت شیر زنان)
- ↑ سه مدال طلا حاصل کار بانوان کاراته کا ایران درجام دریای سیاه (تبیان ورزشی)
- ↑ مسابقات بین‌المللی کره جنوبی، ۲۰۱۰[پیوند مرده] عکس
- ↑ عفو بین‌الملل: آقای خامنه‌ای! باطبی به درمان نیاز دارد (رادیو فردا، ۴ اسفند ۱۳۸۵)
- ↑ افزایش فشارها، پیام به فعالان سیاسی[پیوند مرده] (روزآنلاین، ۶ اسفند ۱۳۸۵)
- ↑ احمد باطبی ناپدید شد (بی‌بی‌سی فارسی، ۱۱ نوامبر ۲۰۰۳)
- ↑ احمد باطبی از ایران خارج شد بایگانی‌شده در ۱۰ ژوئن ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine (اخبار روز، ۳۰ اردیبهشت ۱۳۸۷)
- ↑ دبیرخانه حدکا: تماس اطلاعات و باطبی با هماهنگی صورت گرفت بایگانی‌شده در [تاریخ ناموجود] توسط فریزپیج (، ۱۲ جولای ۲۰۱۲ سایت مرکزی حزب دمکرات کوردستان ایران)
- ↑ داستان آن فرار بزرگ بایگانی‌شده در ۸ ژانویه ۲۰۱۲ توسط فریزپیج (روزآنلاین، دوشنبه ۱۷ تير ۱۳۸۷)
- ↑ باطبی: «طناب دار ۴۵ دقیقه روی گردنم بود» (رادیو زمانه، ۵ مرداد ۱۳۸۷)
- ↑ Dissident’s Tale of Epic Escape From Iran’s Vise بایگانی‌شده در ۲۰۰۹-۰۴-۱۰ توسط Wayback Machine (نیویورک تایمز)
- ↑ ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ حضور یک فراری به عنوان خبرنگار بایگانی‌شده در ۲۰۱۶-۱۰-۱۲ توسط Wayback Machine (خبرگزاری فارس)
- ↑ رادیو زمانه
- ↑ «جمهور». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۶ نوامبر ۲۰۱۰.
- ↑ «روز آن لاین». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ مه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۸ مه ۲۰۱۴.
- ↑ یادداشت‌های یک زندانی فراری[پیوند مرده] (وبلاگ شخصی احمد باطبی، ۲۱ سپتامبر ۲۰۰۸)
- ↑ [۱] بازتاب‌های توقف همکاری بخش فارسی صدای آمریکا با جمشید چالنگی، احمد باطبی و کوروش صحتی] (موضوعات دغ وبسایت بالاترین)
- ↑ خلاصه اش این است که دوباره برگشتیم... بایگانی‌شده در ۱۰ ژانویه ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine (وبسایت رسمی احمد باطبی)
- ↑ وبلاگ احمد باطبی در صدای آمریکا (وبسایت بخش فارسی صدای آمریکا)
- ↑ احمد باطبی در مثابه با روز: یکجا به تمام اتهامات صدا و سیما پاسخ داد (وبسایت رسمی مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران)
- ↑ Iran says US-funded cyber network group busted (وبسایت رسمی مجموعهٔ فعالان حقوق بشر در ایران)
- ↑ Scenario building: Iran's Majlis praises US-linked cyber ring arrest (وبسایت رسمی مجموعهٔ فعالان حقوق بشر در ایران)
- ↑ Torture not hacking led to the Iranian takedown of hra-iran.org بایگانی‌شده در ۲۸ مه ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine (وبسایت خبری)
- ↑ ویدئو تلویزیونی دربارهٔ مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران در یوتیوب(در اخبار ساعت بیست و سی شبکهٔ دوم صدا و سیما)
- ↑ گفتگوی تلویزیونی دادستان تهران دربارهٔ مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران در یوتیوب(در گفتگوی خبری شبکهٔ دوم صدا و سیما)
- ↑ برنامه ویژه پرس تی وی دربارهٔ مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران در یوتیوب(پرس تی وی)
- ↑ تهدید به دستگیری احمد باطبی و کیوان رفیعی در بخش خبر تلویزیون پرس تی وی در یوتیوب(پرس تی وی)
- ↑ کنفرانس خبری مجموعه همراه با دیده‌بان حقوق‌بشر و عفو بین‌الملل (تارنمای رسمی مجموعهٔ فعالان حقوق بشر در ایران)
- ↑ UN Watch Hosts Panel on the Post-Election Crisis in Iran (سازمان ملل متحد، ۲۰۰۹)
- ↑ ویدئو سخنرانی احمد باطبی در سازمان ملل متحد، ژنو در یوتیوب(سازمان ملل متحد، ۲۰۱۰)
- ↑ احمد باطبی در همایش" رویایی دارم " نیویورک (نیویورک، سازمان ملل متحد ۲۰۱۱)
- ↑ باطبی: دستتان دیگر به من نمی‌رسد بایگانی‌شده در ۵ ژوئیه ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine (روز آنلاین، ۱۲تیر۱۳۸۷)
- ↑ U.S. Call for Supporting Human Rights in Iran (وزارت خارجهٔ آمریکا ۶ مهر ۱۳۹۷)
- ↑ فراخوان آمریکا برای حمایت از حقوق بشر در ایران (صدای آمریکا ۶ مهر ۱۳۹۷)
- ↑ احمد باطبی: با مایک پنس گفتگو کردم؛ من ابن مُلجم آقازاده‌ها هستم! (کیهان لندن پنج‌شنبه ۱۸ بهمن ۱۳۹۷)
- ↑ احمد باطبی از مایک پنس خواست تا تکلیف لابی‌های جمهوری اسلامی ایران در آمریکا و رسانه‌های فارسی‌زبان تحت نفوذ آن را مشخص کند بایگانی‌شده در ۱۴ ژانویه ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine (ار.اف.ای. ۱۹ بهمن ۱۳۹۷)
- ↑ دیدار احمد باطبی با معاون رئیس‌جمهوری آمریکا (العربیه ۱۸ بهمن ۱۳۹۷)
- ↑ تقدیر رئیس‌جمهور و بانوی اول آمریکا از احمد باطبی (تیرماه ۱۳۹۸)
- ↑ تقدیرنامه کاخ‌سفید به احمد باطبی با امضاء رئیس‌جمهور و بانوی اول آمریکا (تیرماه ۱۳۹۸)
- ↑ Secretary Pompeo speech on “Human Rights and the Iranian Regime” - Farsi (ویدئوی مراسم با ترجمهٔ فارسی وزارت خارجهٔ آمریکا ۱۹ دسامبر ۲۰۱۹)"
- ↑ جلسۀ وزارت خارجۀ آمریکا در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران - پنل دوم (ویدئو مراسم وزارت خارجهٔ آمریکا از شبکهٔ تلویزیونی صدای آمریکا ۱۹ دسامبر ۲۰۱۹)
- ↑ UNVEILING “TAHRIR AL-WASILAH” AND KHOMEINI'S DEFENSES OF PEDOPHILIA بایگانی‌شده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine (دانلود فایل پی‌دی‌اف نسخهٔ انگلیسی کتاب تحریر الوسیله)
- ↑ Citizens (2015-08-14). "Citizens for a Nuclear Free Iran (CNFI) Launches Second National TV Ad Featuring Iranian Human Rights Activist". PR Newswire (به انگلیسی). Retrieved 2016-12-24.
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link) - ↑ "Iranian Dissidents Against the Iran Deal". The Daily Beast (به انگلیسی). 2015-08-14. Retrieved 2016-12-24.
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link) - ↑ احمد باطبی (۲۰۱۶-۱۲-۲۴). «از سنگ‌هایی که تو به من می‌زنی دیواری می‌سازم، که تکیه گاهم را ویران نکند». وبسایت احمد باطبی. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ مه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۱۲-۲۵.
- ↑ Evansky, Ben (2016-12-23). "Iranian dissidents seeking meeting with Trump". Fox News (به انگلیسی). Retrieved 2016-12-24.
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link) - ↑ تقاطع (2007-08-22). "An open letter by Iranian dissidents to President-Elect Donald Trump". تقاطع (به لاتین). Archived from the original on 25 December 2016. Retrieved 2016-12-24.
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link) - ↑ احمد باطبی (۲۰۱۶-۱۲-۲۴). «نامه سرگشاده ایرانیان مخالف جمهوری اسلامی به رئیس‌جمهور منتخب دالند ترامپ». وبسایت احمد باطبی. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ دسامبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۱۲-۲۵.
- ↑ احمد باطبی (۲۰۱۶-۱۲-۲۵). «سخن از تحریم هوشمندانه منافع اقتصادی سپاه است، نه لغو برجام و نه تحریم کورکورانه ملت». فیسبوک رسمی احمد باطبی. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۱۲-۲۵.
- ↑ Iranian dissident delegation visits Israel in historic first, meets with Foreign Ministry گزارش سندیکای خبری یهودیان از این سفر
- ↑ Iranian Dissidents Visit Israel, Speak to IDF Soldiers گزارش نشریه اسرائیل تودی از این سفر
- ↑ Iranian Americans build bridges with Israelis گزارش نشریه ستاره یهود از این سفر
- ↑ Historic Iranian delegation on relations with Israel: ‘We are not enemies’ مصاحبه احمد باطبی با برنامه دیدگاه بین‌المللی
- ↑ چرا احمد باطبی پیراهن خونین دوستش را سر دست برد؟ (رادیو فردا، ۲۵ اسفند ۱۴۰۱)
- ↑ گفتگوی صدای آمریکا با احمد باطبی (صدای آمریکا، ۵ اکتبر ۲۰۰۳)
- ↑ «تکذیبه دکتر حسام فیروزی پیرو نشر اکاذیب روزنامۀ کیهان». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ ژوئیه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۴ ژوئیه ۲۰۰۸.
- ↑ Silent no more (اکونومیست Jul 10th 2008)
- ↑ Piano Recital to be Dedicated to AHMAD BATEBI بایگانی‌شده در ۹ سپتامبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine (پیوند نیوز Aug 8th 2008)
- ↑ دوستان ببخشید... بایگانی‌شده در ۲۷ سپتامبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine (وبلاگ شخصی احمد باطبی، ۲۱ سپتامبر ۲۰۰۸)
منابع[ویرایش]
- «بی‌بی‌سی». دریافت‌شده در ۶ مه ۲۰۰۷.
- سازمان عفو بین‌الملل
پیوند به بیرون[ویرایش]
- وبسایت رسمی احمد باطبی
- صفحه فیس بوک رسمی احمد باطبی
- صفحه تویتر احمد باطبی
- صفحه اینستاگرام احمد باطبی
- گزارش شبکه چهار بی. بی. سی از فرار احمد باطبی از ایران (ویدئو)
جستارهای وابسته[ویرایش]
- افراد زنده
- اهالی شیراز
- دور از وطنهای اهل ایران در ایالات متحده آمریکا
- روزنامهنگاران مرد اهل ایران
- زادگان ۱۳۵۶
- زادگان ۱۹۷۷ (میلادی)
- زندانیان اهل ایران
- زندانیان عقیدتی عفو بین‌الملل زندانیشده توسط ایران
- زندانیان و بازداشتشدگان اهل ایران
- زندانیان وجدان عفو بین‌الملل
- شخصیتهای اپوزیسیون جمهوری اسلامی
- عکاسان اهل ایران
- عکاسان خبری اهل ایران
- فراریان از بازداشت اهل ایران
- فعالان اجتماعی اهل ایران
- فعالان جنبش سبز
- فعالان حقوق بشر اهل ایران
- فعالان دانشجویی اهل ایران
- فعالان دموکراسی در ایران
- فعالان سیاسی اهل ایران
- کارکنان بخش فارسی صدای آمریکا
- واقعه ۱۸ تیر
- وبلاگنویسان اهل ایران