آزادبیگ وزیرف
آزادبیگ وزیرف | |
|---|---|
 | |
| نام بومی | ترکی آذربایجانی: Azad bəy Mirzə Həmid bəy oğlu Vəzirov |
| نام تولد | Azad bey Mirza Hamid bey oglu Vazirov |
| زاده | ۲۲ اوت ۱۸۶۹ شوشی |
| درگذشته | ۳۰ ژوئن ۱۹۲۱ (۵۱ سال) قزوین |
| وفاداری |  نیروی زمینی امپراتوری روسیه ۱۸۸۸ — ۱۸۹۳ و ۱۸۹۸ — ۱۹۱۷ جمهوری خلق آذربایجان ۱۹۱۸ — ۱۹۲۰ روسیه شوروی ارتش سرخ |
| سال‌های خدمت | ۱۸۸۸ — ۱۹۲۱ |
| درجه |  سرهنگ دوم نیروی زمینی امپراتوری روسیه (۱۸۸۸ — ۱۸۹۳ و ۱۸۹۸ — ۱۹۱۷), سرهنگ جمهوری خلق آذربایجان (۱۹۱۸ — ۱۹۲۰) روسیه شوروی سرهنگ ارتش سرخ (۱۹۲۰ — ۱۹۲۱) |
| جنگ‌ها/عملیات‌ها | جنگ جهانی اول |
| نشان‌ها | 
 |
| همسر(ان) | «زهرا مهمانداروا» |
| فرزندان | عیسی‌بیگ وزیرف موسی‌بیگ وزیرف سلیمان وزیرف عیسی‌بیگ وزیرف (دوم) خیرانسا خانم گنچه خانم گلرخ خانم |
آزادبیگ وزیرف (ترکی آذربایجانی: Azad bəy Mirzə Həmid bəy oğlu Vəzirov; ۲۲ اوت ۱۸۶۹ – ۳۰ ژوئن ۱۹۲۱) افسر و سرهنگ آذربایجانی، و پدر سلیمان وزیرف، دولتمرد دوره اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی، سازمان دهنده صنعت نفت و قهرمان کار سوسیالیست، بود.[۱]
زندگی‌نامه[ویرایش]
آزادبیگ وزیرف در ۲۲ ماه اوت سال ۱۸۶۹ در شهر شوشی چشم به جهان گشود. وی از یک دودمان اشرافی در شوشی اصل و نسب داشت. خدمت نظامی خود را به عنوان داوطلب در ۴۳- امین «هنگ دراگون تور» آغاز کرد. در ۲۰ دسامبر سال ۱۸۸۸ جهت کسب تحصیلات به مدرسه نظامی پیاده‌نظام کروپیونیسکی اعزام شد.[۲] پس از آنکه در ۳ ژوئیه ۱۸۹۳ از آن مدرسه نظامی در دسته دوم فارغ‌التحصیل شود، درجه او ارتقا یافت و به هنگ متبوع خود بازگشت.[۳] در ۲۷ ژوئن سال ۱۸۹۳، به رتبه «کرنت» ارتقا یافت. در سال ۱۹۰۱، به عنوان آجودان هنگ سواره نظام داغستان منصوب شد.[۴] از ۲۷ اکتبر سال ۱۹۰۱، درجه‌های ستوان، سروان ستاد و «رتمایستر»(۲۷ امتبر ۱۹۰۹) را در ارتش امپراتوری روسیه دریافت کرد.[۵][۶]
آزادبیگ وزیرف از خدمت در وزارت کشور امئراتوری روسیه نیز در کارنامه خود برخوردار بود. در سال ۱۹۱۷ به درجه سرهنگ دومی نائل شد.[۷]
آزادبیگ وزیرف در ارتش جمهوری دموکراتیک آذربایجان نیز خدمت کرد. در اواخر سال ۱۹۱۸ و اوایل سال ۱۹۱۹، سرهنگ دوم وزیرف به فرماندهی شهر گنجه و سپس شهر باکو رسید. به دستور شماره ۲۸ دولت جمهوری دموکراتیک آذربایجان مورخ ۲۵ ژوئن ۱۹۱۹، به درجه سرهنگی ارتقا یافت. او همچنین در ارتش سرخ نیز خدمت کرد. آزادبیگ وزیرف در سال ۱۹۲۱ در قزوین درگذشت.[۸]
خانواده[ویرایش]
آزادبیگ وزیرف با خانم «زهرا»، دختر کریم‌بیگ مهماندارف، عقد کرد که حاصل این ازدواج پسرانی به اسامی عیسی‌بیگ، موسی‌بیگ و سلیمان وزیرف، و دخترانی به نام‌های بانوان «خیرانسا»، «گنچه» وگلرخ» بود.[۸]
نشان‌ها[ویرایش]
- نشان درجه ۳ «استانیسلائوس مقدس» (سال ۱۸۷۹)
- نشان درجه ۳ آنای مقدس (سال ۱۸۸۱)
منابع[ویرایش]
- ↑ Chingizoglu 2004, p. 230–238.
- ↑ "Азад-Бек-Визиров". www.regiment.ru. 6 January 2008. Archived from the original on 7 February 2019. Retrieved 29 August 2022.
- ↑ История Дагестанского конного полка. — Petrovsk (Dagestan), 1909, Vol. VIII, p. 87
- ↑ Памятная книжка и адрес-календарь Дагестанской области на 1901 год. — Т. Х. Шура, 1901, раздел IV. Адрес-календарь Дагестанской области, p. 32
- ↑ Chingizoglu 2004, p. 235-238.
- ↑ "Везиров Сулейман Азадович". www.metaljournal.com.ua. Retrieved 2021-07-05.
- ↑ Chingizoglu 2004, p. 235.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Chingizoglu 2004, p. 238.