تبرائیان
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
نام تبرائیان را بر گروههای مسلح گشتی بودند که پس از بتخت نشستن شاه اسماعیل صفوی و تأسیس دولت صفویه از جانب شاه مأمور گشتند که در کوچهها و رهگذرها گشت بزنند، علی و جانشینان او را بستایند و از خلفای قبل از علی تبرا کنند.
این گروههای مسلح یکی از اقدامات شاه اسماعیل صفوی برای اجبار به تغییر مذهب مردم از سنی به شیعه بودند.
این گروهها در زمان شاه شاه اسماعیل اول و شاه طهماسب فعال بودند و این کار را حرفه خود ساخته بودند تا اینکه شاه اسماعیل دوم با آنان روی موافق نشان نداد.
معذالک این رسم در دوران زندیه و قاجاریه تا دوران ناصرالدین شاه نیز بطور غیر رسمی ادامه یافت و از اسباب عمده نفاق بین شیعه و سنی بود.[۱]
شاه اسماعیل دوم سومین شاه صفوی، نسبت به تبرا و تبراییان که از شیعیان متعصب بودند، روش قاطعی را در پیش گرفت. او فرمان داد رسم تبرا در کوچهها و محلهها از میان برداشته شود. شاه اسماعیل دوم درباره آنان گفته بود: «مرا با طبقه تبرایی که لعن را سرمایه معاش ساختهاند صفایی نیست.»[۲]
پانویس[ویرایش]
- ↑ تاریخ اجتماعی ایران-مرتضی راوندی-ج۸ص۱۳۶.
- ↑ ترکمان، اسکندربیک (۱۳۸۷). تاریخ عالم آرای عباسی. ترجمهٔ صفحه 214. تهران: امیرکبیر. شابک ۹۶۴۰۰۰۸۱۸۴.
منبع[ویرایش]
- سبکشناسی بهار