نمایندگی سیاسی اسرائیل در تهران

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نمایندگی سیاسی اسرائیل در تهران که هم‌چنین از آن به عنوان سفارت غیررسمی اسرائیل در تهران یاد می‌شود، ساختمانی سه طبقه در بلوار کاخ (خیابان فلسطین فعلی) بود که در اختیار هیئت دیپلماتیک اسرائیل قرار داشت و در جهت تحکیم روابط ایران و اسرائیل می‌کوشید.

این نمایندگی تا چند روز پیش از ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ در تهران فعال بود، اما در پی سقوط دودمان پهلوی و پیروزی انقلاب، مورد هجوم انقلابیون قرار گرفت و با نصب پرچم فلسطین در اختیار چریک‌های فلسطینی عضو ساف قرار گرفت.[۱] در پی سفر یاسر عرفات، رهبر جنبش فتح به تهران در ۲۸ بهمن ۱۳۵۷، یعنی دقیقا ۶ روز پس از پیروزی انقلاب،‌ تابلوی «سفارت فلسطین» بر بالای نمایندگی سیاسی اسرائیل نصب شد و دو روز بعد یعنی در تاریخ ۳۰ بهمن، یاسر عرفات به همراه سید احمد خمینی و ابراهیم یزدی در محل نمایندگی سابق اسرائیل حضور یافتند و در همان مکان سفارت فلسطین در تهران را افتتاح کردند.[۲]

همچنین نام خیابان کاخ و میدان کاخ نیز به ترتیب به خیابان فلسطین و میدان فلسطین تغییر یافت.

تاریخچه[ویرایش]

مئیر عزری نخستین سفیر نمایندگی سیاسی اسرائیل در ایران بود.[۳] در زمان سفارت ۵ سالهٔ یوری لوبرانی نمایندهٔ تام‌الاختیار اسرائیل در تهران، بین سال‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۹، اسحاق رابین، ایگال آلون، موشه دایان و شیمون پرز به کرات به ایران سفر نمودند.[۴] یوسف هارملین، رییس سابق سازمان امنیت داخلی اسرائیل، واپسین نمایندهٔ تام‌الاختیار آن کشور در تهران بود که دورهٔ سفارت او در تهران با پیروزی انقلاب به پایان رسید.[۵]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. سفارت اسرائیل در ایران چگونه به فلسطین رسید، مرکز مطالعات و پژوهش‌های سیاسی
  2. اولین مهمان خارجی ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی که بود؟، ایسنا
  3. اسرائیل شصت ساله و رابطه با ایران، رادیو فردا
  4. کتاب The Israeli Connection: Whom Israel Arms and why نوشته Benjamin Beit-Hallahmi. 1987. ISBN 1-85043-069-1 ص۱۰
  5. مختصری از سیر روابط رژیم شاه با اسراییل، پایگاه جامع تاریخ معاصر ایران